Ο αριθμός μου στη λίστα διαθεσιμότητας είναι το 1111

Όπως όλοι θα έχετε ακούσει, και πολλοί πιθανόν να έχετε πιστέψει, οι υπουργοί λένε πως θα μας απορροφήσουν κάπου αλλού.

Αν αυτό το πιστεύετε μαζί και τις υποσχέσεις πως κανείς εκπαιδευτικός δεν περισσεύει και καμιά θέση δε θα χαθεί, τότε είναι ίσως περιττό να συνεχίσετε να διαβάζετε το κείμενο αυτό.

Σε όλους τους υπόλοιπους θα ήθελα να εκφράσω το πώς νιώθω, αν και δύσκολο να καταλάβει κάποιος κάτι που δεν βιώνει.

Οι διακοπές για μένα συνεχίζονται ακόμα, ενώ εσείς είστε στα σχολεία σας, και τα παιδιά μου με ρωτούν γιατί δεν έχω πάει ακόμα όπως κάθε χρόνο.

Πολλοί από εσάς λέτε πως δεν μπορείτε για οικονομικούς λόγους να πάρετε μέρος σε μια απεργία με τόσο μεγάλο κόστος στην μισθοδοσία σας, ενώ για μένα σε λίγους μήνες η λέξη μισθοδοσία θα αποτελεί παρελθόν.

Σας ζητώ, ευτυχώς μόνο με την σκέψη σας, να γίνετε εγώ.

Σας ζητώ να σταθείτε πλάι μου για να σώσουμε το μέλλον των παιδιών και μαθητών μας.

Πρέπει πρώτοι να καταλάβουμε πως σημασία δεν έχει αν τώρα τα βγάζουμε πέρα, αν φέτος είμαστε στο σχολείο, αν θα σπρώξουμε όπως όπως και τη χρονιά αυτή.

Πρέπει πρώτοι να καταλάβουμε πως οφείλουμε να χάσουμε και αυτά τα λίγα που μας έχουν απομείνει για να ξανακερδίσουμε πάλι όλα όσα είχαμε , όλα όσα μας πήραν, που άνθρωποι πριν από μας αγωνίστηκαν για να τα έχουμε και δεν τα υπερασπιστήκαμε.

Όταν εμείς το καταλάβουμε και είμαστε όλοι μαζί η κοινωνία δεν θα πει πως πάλι οι καθηγητές κάθονται μετά από δύο μήνες διακοπές.

Θα πειστούν πως οι καθηγητές είναι οι ίδιοι , είναι ο γονιός που δεν έχει να βάλει βενζίνη, δεν μπορεί να πάει σουπερ μάρκετ, δεν μπορεί να πληρώσει φροντιστήρια, δεν μπορεί να στείλει το παιδί του να σπουδάσει, δεν μπορεί να πληρώσει δάνεια και εφορία.

Αρκεί εσείς να γίνετε με την σκέψη σας εγώ. Σας ευχαριστώ ο 1111.

 

Αλιευμένο από το facebook