Η “αγγελιαφόρος Angela”

Η Γερμανία της Angela Merkel είναι πλέον μια ακομπλεξάριστη χώρα: εκπονεί (σύμφωνα με δημοσιεύματα) ερήμην των Γάλλων προγράμματα μεταρρύθμισης της γαλλικής οικονομίας, διαμηνύει στους Αμερικανούς να ασχοληθούν με τα του προβληματικού οίκου τους προτού απευθύνουν συστάσεις για την ευρωζώνη και σηκώνει το δάχτυλο στους Ρώσους, κύριους ενεργειακούς της προμηθευτές, για την κατάσταση της ρωσικής δημοκρατίας. Και το κυριότερο: δεν διστάζει να έρθει σε σύγκρουση με την κυβέρνηση του Ισραήλ. 

 

Το βάρος της γερμανικής ενοχής για το Ολοκαύτωμα καθιστούσε μέχρι πρότινος αδιανόητη οποιαδήποτε άλλη τοποθέτηση του Βερολίνου στα διεθνή fora πέρα από την ανεπιφύλακτη υποστήριξη του Ισραήλ. Όμως η Γερμανία της Merkel δεν αρέσκεται να θεωρείται “δεδομένη” από κανέναν. Εξ ου και η απόφασή της να απέχει από την ψηφοφορία της περασμένη εβδομάδας στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ για την χορήγηση στην Παλαιστινιακή Αρχή καθεστώτος “κράτους μη μέλους” σόκαρε την ισραηλινή διπλωματία. 

 

Στις διμερείς επικοινωνίες που είχαν προηγηθεί, σύμφωνα με ρεπορτάζ τουSpiegel, το Ισραήλ θεωρούσε αυτονόητο να ζητήσει από τη Γερμανία να ασκήσει την επιρροή της ώστε να συγκεντρωθεί ο μεγαλύτερος δυνατός αριθμός αρνητικών ψήφων από πλευράς των “27” της Ε.Ε. Αντ’ αυτού, την παραμονή της ψηφοφορίας, η γερμανική πλευρά ειδοποίησε την παραμονή της ψηφοφορίας ότι θα επιλέξει την αποχή, όπως και το σύνολο των ευρωπαϊκών κρατών, πλην της Τσεχικής Δημοκρατίας. Το ερώτημα “πώς το Ισραήλ έχασε τους Ευρωπαίους;” κυριαρχεί έκτοτε στη διεθνή συζήτηση. 

 

Τα πράγματα όμως δεν έγιναν καθόλου καλύτερα με την επιλογή του Ισραήλ να απαντήσει στο αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στον ΟΗΕ εξαγγέλλοντας την καταρχήν χορήγηση αδείας για την κατασκευή 3.000 κατοικιών Εβραίων εποίκων στα περίχωρα της κατεχόμενης (και προσαρτημένης) Ανατολικής Ιερουσαλήμ. Το ότι η απόφαση αυτή βρίσκεται σε πρώιμο στάδιο και κάλλιστα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως “διαπραγματευτικό χαρτί” δεν άμβλυνε τις αντιδράσεις των ευρωπαϊκών κρατών, οκτώ από τα οποία προχώρησαν σε διάβημα διαμαρτυρίας στον αντίστοιχο Ισραηλινό πρεσβευτή. 

 

Τη δριμύτητα της αντίδρασης εξηγεί το γεγονός ότι το επίμαχο οικοδομικό σχέδιο αφορά στον “διάδρομο Ε1” που οδηγεί στον οικισμό του Maale Adumim (ανατολικά της Ανατολικής Ιερουσαλήμ) και έχει ως ορίζοντα την εγκάρσια διχοτόμηση της Δυτικής Όχθης του Ιορδάνη – ακυρώνοντας την προοπτική οποιουδήποτε βιώσιμου παλαιστινιακού κράτους, άρα και όλη τη φιλοσοφία της “λύσης δύο κρατών”, στην οποία βασίζεται η μακρόσυρτη (και ήδη άκρως επωφελής για το Ισραήλ και τα εποικιστικά του σχέδια) “ειρηνευτική διαδικασία”. 

 

Η επίσκεψη που πραγματοποιεί από την Τετάρτη το βράδυ ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Β. Netanyahu στο Βερολίνο (μετά από μία σύντομη “επίσκεψη ευγνωμοσύνης” στην Πράγα) βρέθηκε έτσι να σκιάζεται από την απροσδόκητη επιβάρυνση των γερμανο-ισραηλινών σχέσεων. 

 

Ο ίδιος δήλωσε μετά το δείπνο των δύο ηγετών ότι στο πρόσωπο της Merkel βρήκε έναν πιστό φίλο του Ισραήλ, πραγματικά αφοσιωμένο στην ασφάλειά του. (Πράγματι: η Γερμανία έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν συζητά το ενδεχόμενο οποιωνδήποτε κυρώσεων στο εβραϊκό κράτος και σίγουρα δεν εξετάζει το ενδεχόμενο αναβολής της πώλησης σε αυτό γερμανικών υποβρυχίων, όπως έπραξε κατόπιν συστάσεων της Ιερουσαλήμ, με την Αίγυπτο). 

 

Ωστόσο, η απελευθέρωση της Γερμανίας από το “ταμπού” της διαρκούς και ανεπιφύλακτης στήριξης της ισραηλινής κυβέρνησης δεν θα πρέπει να υποτιμηθεί. Πόσο μάλλον που σύμφωνα πάντα με το Spiegel στην απόφαση του Βερολίνου βάρυνε αφενός η προτροπή του διάσημου Ισραηλινού μουσικού διευθυντή της Staatsoper του Βερολίνου, Daniel Baremboim να μην καταψηφισθεί το παλαιστινιακό αίτημα στον ΟΗΕ, εφόσον αυτό ρητά αναφερόταν στην “λύση δύο κρατών”(αναγνωρίζοντας έτσι το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ) και αφετέρου η δημόσια τοποθέτηση υπέρ του ψηφίσματος του κεντρώου διεκδικητή της πρωθυπουργίας στις ισραηλινές εκλογές του Ιανουαρίου Ehud Olmert. 

 

Κοινώς, η Γερμανία σκοπεύει να έχει λόγο δικό της στα πράγματα της Ανατολικής Μεσογείου είναι το μήνυμα προς τον Netanyahu που ανέλαβε να κομίσει η “αγγελιαφόρος Angela”.

 

 

capital.gr