Εκπαίδευση 27.08.2017 - 21:34

Βάσεις εισαγωγής: Δράκοι και νεράιδες για ένα ευκολοχώνευτο παραμύθι

Το βασικό χαρακτηριστικό της κίνησης των βάσεων εισαγωγής ήταν οι 3 «διαταρακτικοί» παράγοντες που σφράγισαν και την κατεύθυνσή τους.

Αναφερόμαστε στις κακές επιδόσεις σε δύο συγκεκριμένα μαθήματα αυξημένης βαρύτητας και στις «τεχνικές» αλλαγές που έγιναν στο 4ο Επιστημονικό Πεδίο.

Εξηγούμαστε: Οι χειρότερες, από πέρσι, φετινές επιδόσεις (λόγω της αυξημένης δυσκολίας των θεμάτων) στα Μαθηματικά Κατεύθυνσης και οι ακόμη χειρότερες στο μάθημα της Οικονομικής Θεωρίας καθόρισαν την πτώση των βάσεων σε αυτά ακριβώς τα Επιστημονικά Πεδία που απαιτούσαν τα παραπάνω μαθήματα.

Ετσι, απλά και χωρίς περιττά λόγια ερμηνεύεται η πτώση των βάσεων εισαγωγής στα τμήματα του 2ου (Θετικές Επιστήμες) και του 5ου Επιστημονικού Πεδίου (Οικονομικές Επιστήμες), τα οποία περιλαμβάνουν τα Πολυτεχνικά και Φυσικομαθηματικά τμήματα και τα τμήματα Οικονομίας και Διοίκησης.

Παράλληλα, η «ανάπτυξη» του 4ου Επιστημονικού Πεδίου (Παιδαγωγικά τμήματα δασκάλων και νηπιαγωγών) έδωσε φέτος τη δυνατότητα σε περισσότερους υποψήφιους να το επιλέξουν πριμοδοτώντας έτσι την άνοδο των βάσεων εισαγωγής.

Η μικρή άνοδος στα περισσότερα τμήματα του 3ου (Επιστήμες Υγείας) και του 1ου Επιστημονικού Πεδίου είναι φυσιολογική συνάρτηση των μικρών διαφοροποιήσεων στις επιδόσεις των υποψηφίων στα μαθήματα που αφορούν τα δύο αυτά πεδία, καθώς και σε κάποιες περιπτώσεις τη μείωση θέσεων εισακτέων.

Εννέα αθέατες πλευρές των βάσεων εισαγωγής

Ανακοίνωση βάσεων εισαγωγής για τα Γενικά Λύκεια της χώρας. EUROKINISSI/ ΛΥΔΙΑ ΣΙΩΡΗ

Οι περισσότεροι υποψήφιοι που δεν κατάφεραν να εισαχθούν ανήκουν στην ομάδα προσανατολισμού των ανθρωπιστικών σπουδών. Υπάρχει εξήγηση πέρα από τη μεταφυσική; Βεβαίως.

Ο λόγος είναι ότι εδώ καταγράφεται η μεγαλύτερη αναντιστοιχία ανάμεσα στις προσφερόμενες θέσεις και στον αριθμό των υποψηφίων που διεκδικούν τις θέσεις αυτές.

Τα κορίτσια έχουν τα σκήπτρα στην επιτυχία. Ωστόσο η εικόνα αυτή είναι πλασματική, καθώς δεν παίρνει υπόψη ότι στον πληθυσμό των υποψηφίων τα κορίτσια ήταν περισσότερα από τα αγόρια.

Τα Παιδαγωγικά φέτος είχαν σημαντική άνοδο των βάσεών τους. Τα επέλεξαν οι υποψήφιοι λόγω μιας ξαφνικής υπόσχεσης επαγγελματικής αποκατάστασης; Και βέβαια όχι.

Απλά λόγω των αλλαγών στο 4ο Επιστημονικό Πεδίο που ανήκουν (ενίσχυση) διπλάσιοι υποψήφιοι από πέρσι είχαν τη δυνατότητα να τα επιλέξουν.

Αντίθετα πέρσι οι Παιδαγωγικές Σχολές εγκλωβισμένες σε ένα επιστημονικό πεδίο, μόνες και έρημες, δεν κατάφεραν να διεκδικήσουν ικανό αριθμό υποψηφίων, οι περισσότεροι των οποίων επέλεξαν επιστημονικά πεδία με μεγαλύτερη ποικιλία σχολών.

Ετσι, και καθώς μόνον οι μισοί υποψήφιοι είχαν τη δυνατότητα να διεκδικήσουν ένα δεύτερο επιστημονικό πεδίο (αφού δεν επέλεξαν να εμπλακούν στην περιπέτεια ενός πέμπτου μαθήματος), παρουσιάστηκε πολύ ευνοϊκή αντιστοιχία ανάμεσα στον αριθμό των προσφερόμενων θέσεων και τους υποψήφιους που τις διεκδικούσαν.

Τα τμήματα Χημείας είχαν σημαντική άνοδο φέτος. Κρύβεται κάποια στροφή των υποψηφίων σε αυτά; Βεβαίως όχι.

Απλά άλλαξαν φέτος πεδίο και από τις Θετικές Επιστήμες όπου οι βάσεις είχαν πτώση βρέθηκαν στις Επιστήμες Υγείας όπου οι βάσεις είχαν άνοδο.

Η επαγγελματική αποκατάσταση φόρτισε τις μπαταρίες των βάσεων στη Σχολή Ανθυποπυραγών και Πυροσβεστών, για την οποία είναι η δεύτερη χρονιά εισαγωγής πολιτών.

Η Σχολή απαίτησε πολύ υψηλές βάσεις (18.040 και 16.838 αντίστοιχα) που υπερέβησαν ακόμη και τις Σχολές Αστυφυλάκων (βάση εισαγωγής 16.301).

Αυτό σημαίνει ότι την επέλεξαν υψηλόβαθμοι υποψήφιοι σε σχέση με τις αστυνομικές σχολές.

Θα μπορούσε να είναι ανέκδοτο, ωστόσο δεν είναι παρά ένας ακόμη παραλογισμός του συστήματος των εξετάσεων: Αν έχεις 19.376 μόρια δεν μπαίνεις Αρχιτεκτονική Αθήνας γιατί έχει 19.377!

Συνολικά φέτος, στο 52% των τμημάτων του Μηχανογραφικού είχαμε άνοδο των βάσεων (250 τμήματα), σε 2 τμήματα είχαμε την ίδια βάση, ενώ σε 227 τμήματα είχαμε πτώση των βάσεων.

Πέρσι, περισσότερα εμφάνισαν άνοδο των βάσεων και έφτασαν τα 246, ενώ πτώση βάσεων είχαν 219.

Συνολικά, φέτος 102 τμήματα δέχθηκαν υποψήφιους με λιγότερα από 10.000 μόρια και εξ αυτών τα 6 με λιγότερα από 5.000 μόρια. Αντίστοιχα πέρσι 117 τμήματα δέχθηκαν υποψήφιους με βαθμολογίες «κάτω από τη βάση».

Με αφορμή την είσοδο στις Ανώτατες Σχολές υποψηφίων με βαθμολογία που δεν ξεπερνάει το 2, το 3 ή το 4 (6 τμήματα με κάτω από 5.000 μόρια) στην κλίμακα του 20, κάποιοι βρίσκουν και πάλι την ευκαιρία να ξεσκονίσουν τα γνωστά ρεφρέν τους!

Υποκαθιστώντας την αναζήτηση των αιτίων από τη διαπίστωση των αποτελεσμάτων, κινητοποιούν τις συνήθεις κοινοτοπίες με τις οποίες τρέφεται η κοινή γνώμη, σερβίροντάς της το «αυτονόητο»: Επιτέλους δεν μπορεί κανείς να εισάγεται με «λευκή κόλλα»!

Κανένας, φυσικά, δεν μπορεί να αισθάνεται ευχαριστημένος με το γεγονός της πρόσβασης στις Ανώτατες Σχολές υποψηφίων που δεν μπορούν να γράψουν περισσότερο από 2, 3 ακόμη και 5 μονάδες στην κλίμακα του 20.

Αλλά οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε, ξύνοντας το λούστρο του επίσημου λόγου, ότι η ρύθμιση της βάσης του 10 δεν αποτέλεσε παρά μια ταξική φραγή, αλλά και έναν παραπλανητικό επίδεσμο στο χαραγμένο σώμα του σχολείου της ακριβοπληρωμένης αμάθειας.

Το γεγονός ότι οι βαθμολογικές επιδόσεις βρίσκονται σε ευθεία εξάρτηση της δυσκολίας ή της ευκολίας των θεμάτων και ότι ο θεματοθέτης μπορεί να δημιουργεί άλλοτε πληθωρισμό άριστων βαθμολογιών και άλλοτε εκατόμβες βαθμολογιών κάτω από τη βάση δεν φαίνεται να απασχολούσε την πολιτική ηγεσία.

Παράλληλα το γεγονός ότι οι Πανελλαδικές Εξετάσεις είναι διαγωνισμός που έχει αποκλειστικό σκοπό να κατατάξει τους υποψηφίους σε μια σειρά ώστε να εισαχθούν όσοι προβλέπονται, έμενε στην αφάνεια.

Πίσω από τις βάσεις

Η ανακοίνωση των βάσεων εισαγωγής συνοδεύεται πάντα με χαμόγελα και πικρίες, ανησυχία και αγωνία.

Είναι σίγουρο ότι όσον αφορά τους επιτυχόντες, οι οποίοι περιλαμβάνουν και το μεγαλύτερο τμήμα των υποψηφίων (7 στους 10 εκ των φετινών υποψηφίων παίρνουν το εισιτήριο για τη φοιτητική ζωή ), τα παραπάνω αισθήματα συνυπάρχουν.

Κι αν τα χαμόγελα κρατούν αρκετές μέρες για αυτούς τους λίγους που πέτυχαν στην πρώτη τους επιλογή (περίπου το 10% των επιτυχόντων), για όλους τους άλλους τα χαμόγελα της επιτυχίας μπερδεύονται ευθύς εξαρχής με πικρίες, ανησυχίες και αγωνίες.

Πικρίες γιατί τελικά δεν κατάφεραν να πετύχουν την είσοδό τους στη σχολή της αρεσκείας τους και αγωνία και ανησυχία γιατί πέτυχαν την είσοδό τους σε σχολή εκτός τόπου μόνιμης κατοικίας, γεγονός που γνωρίζουν καλά ότι σημαίνει υψηλό οικογενειακό κόστος καθώς η φοιτητική μέριμνα είναι σχεδόν ανύπαρκτη;

Και πώς θα τα βγάλει πέρα η οικογένεια ανέργων ή χαμηλά αμειβομένων με ένα παραπάνω, διόλου ευκαταφρόνητο έξοδο;

Ωστόσο η ανακοίνωση των βάσεων εισαγωγής, εκτός από τις στενοχώριες που πλημμυρίζουν τους υποψήφιους που δεν πέτυχαν την εισαγωγή τους, κρύβουν και μια πραγματικότητα αθέατη με γυμνό οφθαλμό.

Τα παιδιά εκείνα που έχουν εξαφανιστεί από το εκπαιδευτικό τοπίο καθώς εγκατέλειψαν πρόωρα το σχολείο και δεν μπόρεσαν να συμπεριληφθούν ούτε καν στους καταλόγους των υποψηφίων.

Η ανακοίνωση των βάσεων εισαγωγής στα ΑΕΙ, η πτώση ή η άνοδός τους, δεν μπορεί να κρύψει το γεγονός ότι αυτό που συνεχώς «πέφτει» είναι η δυνατότητα των νέων των λαϊκών οικογενειών να μορφώνονται σωστά και δωρεάν όπως το Σύνταγμα επιτάσσει και να εργάζονται πάνω σε αυτό που σπούδασαν.

Παράλληλα δεν μπορεί να βάλει «κάτω από το χαλί» ότι κυριαρχούν τα αδιέξοδα που βιώνουν τα παιδιά, που δεν κατάφεραν να πετύχουν τον στόχο τους καθώς ζουν ένα εμπόριο ελπίδας με σοβαρό κόστος, για «ένα κάποιο χαρτί» επαγγελματικής αποκατάστασης.

Είναι ηλίου φαεινότερον ότι η ανακοίνωση των βάσεων εισαγωγής στα πανεπιστήμια και τα AΤΕΙ φέρνει για άλλη μια φορά στην επικαιρότητα την άμεση ανάγκη να δυναμώσει η πάλη των νέων για ζωή και σπουδές με δικαιώματα, να δυναμώσει η απαίτηση για άμεσα μέτρα, προκειμένου να εξασφαλιστεί η δωρεάν στέγαση, σίτιση και μετακίνηση, να ικανοποιηθούν άμεσα οι ανάγκες για εκπαιδευτικό προσωπικό τόσο στα σχολεία όσο και στα πανεπιστήμια και τα ΑΤΕΙ.

Κώστας Γαβρόγλου- Κυριάκος Μητσοτάκης EUROKINISSΙ

Στην ανακοίνωση των βάσεων εισαγωγής τόσο το υπουργείο Παιδείας όσο και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης βρήκαν μια σημαία ευκαιρίας για τις δικές τους επικοινωνιακές μεθοδεύσεις.

Ο υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου βρήκε την ευκαιρία να μιλήσει για μια ακόμη φορά για τις σχεδιαζόμενες αλλαγές στο Λύκειο, «που θα γίνουν σταδιακά και χωρίς εκπλήξεις με πρώτο στόχο την αναμόρφωση της Β΄ και Γ΄ τάξης» και για τον τρόπο εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

«Οι αλλαγές θα αφορούν τους μαθητές που φέτος θα πάνε στην Α’ Λυκείου, αν και στη συγκεκριμένη τάξη δεν θα υπάρξει τροποποίηση προγραμμάτων», είπε ο υπουργός Παιδείας.

Διευκρίνισε ότι οι αλλαγές αφορούν κυρίως τα προγράμματα σπουδών στη Β’ και την Γ’ Λυκείου από το σχολικό έτος 2018-2019 με κεντρικό άξονα την αποσύνδεση των δύο πρώτων τάξεων από τη διαδικασία των πανελλαδικών και τη δραστική μείωση μαθημάτων και ύλης.

Για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση σημείωσε ότι πρέπει να βρεθεί μια συνισταμένη τριών σημαντικών παραγόντων:

1) Ο βαθμός εισαγωγής να υπολογίζεται ενδοσχολικά σε ένα ποσοστό μαθημάτων,

2) Να διατηρηθεί το αδιάβλητο των εξετάσεων, και

3) Να μη χαθεί ο παιδαγωγικός χαρακτήρας της Γ’ Λυκείου.

Και κατέληξε: «Πρέπει να θέσουμε ένα σημαντικό ερώτημα στην ελληνική κοινωνία. Είναι ευχαριστημένη με το Λύκειο σήμερα; Τι ρόλο παίζουν οι εγκύκλιες σπουδές και τι ρόλο τα μαθήματα για το πανεπιστήμιο; Ανεχόμαστε αυτή την κατάσταση; Αυτό πάμε να λύσουμε».

Ωστόσο πίσω από τις διακηρύξεις της κυβέρνησης για δήθεν κατάργηση των εξετάσεων ή για αλλαγή που θα αναγεννήσει το Λύκειο και θα λύσει τα υπαρκτά προβλήματα διά μαγείας είναι φανερό ότι κρύβεται ο σχεδιασμός για ένα αριστοκρατικό Γενικό Λύκειο για λιγότερους, με εξετάσεις πολύ πιο απαιτητικές για την είσοδο στα πανεπιστήμια.

Και αν το υπουργείο Παιδείας, προκειμένου να προωθήσει το νέο σύστημα πρόσβασης, δεν χάνει ευκαιρία να μηδενίσει τον ρόλο του σημερινού Λυκείου και να ανακαλύψει τα μύρια κακά των πανελλαδικών εξετάσεων, δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς ότι την ίδια ακριβώς επικοινωνιακή πολιτική χρησιμοποίησαν και οι προηγούμενες ηγεσίες του υπουργείου Παιδείας από τη μεταπολίτευση και μετά για να «σερβίρουν» το νέο, κάθε φορά, σύστημα πρόσβασης που έφερναν.

Ωστόσο, από εκείνα τα αναγεννητικά λόγια και τις διακηρύξεις δεν έχουν μείνει παρά τα αποκαΐδια, που σήμερα τα αναπνέουν όσοι σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με την εκπαίδευση.

Κυριάκος Μητσοτάκης: περισσότερη υποκρισία... πεθαίνεις

O Κυριάκος Μητσοτάκης με δηλώσεις του, με την ευκαιρία της ανακοίνωσης των βάσεων εισαγωγής, αποκαλύπτει στους νέους φοιτητές ότι δική του «έγνοια είναι να σπουδάσετε σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ σύγχρονα, οργανωμένα, λειτουργικά, που θα δίνουν πτυχία με αξία και αντίκρισμα στην πραγματική ζωή».

Και συνεχίζει: «Στόχος μας είναι μια Ελλάδα που δίνει ευκαιρίες σε όλους. Που δίνει δουλειές. Που δίνει σε όλους τη δυνατότητα να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους, όποιες και αν είναι αυτές».

Την ίδια ώρα, δηλαδή, που πιέζει για υποταγή στα κελεύσματα των δανειστών, που απαιτούν ακόμη μεγαλύτερη λιτότητα, κόψιμο των κρατικών δαπανών, υποχρηματοδότηση της εκπαίδευσης, ιδιωτικοποίηση και ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, την ίδια ακριβώς ώρα μιλάει, υποκριτικά, για «πτυχία με αξία και αντίκρισμα στην πραγματική ζωή».

Ετσι ώστε να φαίνεται ότι για την ανεργία και τη μετανάστευση των πτυχιούχων δεν φταίνε παρά τα πανεπιστήμια που δεν δίνουν πτυχία με αξία και όχι η πολιτική της φτώχειας και της ανεργίας.