Τώρα που έχουμε υπόψην μας και τις εξαγγελίες της Ν.Δ. για το πρόγραμμα του κόμματός της για την Παιδεία και την Εκπαίδευση, δια στόματος της τομεάρχου Παιδείας της Ν.Δ., κυρίας Κεραμέως, με ταυτόχρονη παρέμβαση του κυρίου Μητσοτάκη, αλλά και την απάντηση του αρμοδίου υπουργού Παιδείας, κυρίου Γαβρόγλου, θα μπορούσαμε να επιχειρήσουμε έναν, σε πρώτη φάση, άμεσο σχολιασμό των δημοσιοποιημένων απόψεων εκατέρωθεν.
Σχετικά, σύμφωνα με το κείμενο που μας εστάλη στο alfavita.gr, με τα εξαγγελθέντα από την Ν.Δ. για το πρόγραμμά της για την Παιδεία δεν υπάρχει κανένας αιφνιδιασμός (Για να δείτε το σχετικό άρθρο πατήστε ΕΔΩ). Αν αφαιρέσουμε από την παρέμβαση του κυρίου Μητσοτάκη, την ανάδειξη της κοινής διαπίστωσης των ατοπημάτων στον χώρο της Εκπαίδευσης, που φρόντισε για αυτό η παρούσα κυβέρνηση να πραγματοποιούνται εδώ και περίπου τέσσερα χρόνια, όπως η υποβάθμιση του ολοημέρου σχολείου, η απαξίωση της ελληνικής γραμματείας και τα πειράματα στο μάθημα της Ιστορίας, η πειραματισμοί και οι παλινωδίες στο σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και ο ατυχώς ψηφισθείς αντισυνταγματικός νόμος για την επιλογή διευθυντών. Αν αφαιρέσουμε από το πακέτο το καλαίσθητο «περιτύλιγμα», εμφανίζεται το «περιεχόμενο» του πακέτου: Η νεοφιλελεύθερη άποψη για την Παιδεία: Αποδοχή όρων «αγοράς» και στο δημόσιο σχολείο. Τυφλή τιμωρητική αξιολόγηση παντού. Ιδιωτικοποίηση των Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων. Πρόγραμμα ιδιωτικών χορηγιών. Ανάπτυξη «δεξιοτήτων» για την αγορά εργασίας και όχι πολύπλευρη και ολοκληρωμένη μόρφωση και καλλιέργεια. Πρόσθετη Δημόσια χρηματοδότηση ΑΕΙ, μόνο βάσει των πορισμάτων αξιολόγησής τους με μετρήσιμα αποτελέσματα. Μετατροπή των σχολικών μονάδων σε «εταιρίες» με οικονομική αυτονομία, εκμετάλλευση των κτιριακών και άλλων υποδομών τους, με ενοικιάσεις των χώρων τους, οργανώσεις εκδηλώσεων με εισιτήριο, ιδιωτικές χορηγίες κλπ.
Βέβαια το καλαίσθητο «περιτύλιγμα» κάνει πιο εύπεπτο το «περιεχόμενο», καλύπτει και «φκιασιδώνει» με μεγάλη επιδεξιότητα την παραπάνω πικρή αλήθεια. Πόσο ωραία ακούγονται αλήθεια φράσεις σαν αυτές, ειπωμένες από το στόμα του αυριανού πρωθυπουργού: «…Ονειρεύομαι μια Παιδεία η οποία τελικά θα αναδεικνύει τον καλύτερο εαυτό μας. Να είναι χώρος δημιουργίας και δημιουργικότητας τόσο για τους μαθητές, όσο και για τους δασκάλους και τους καθηγητές. Μια Παιδεία που θα ενθαρρύνει τα ταλέντα αλλά που ταυτόχρονα θα βελτιώνει και αδυναμίες. Μια Παιδεία που θα βοηθά το χαρισματικό παιδί να διακριθεί, με την ίδια προσήλωση όμως που θα φροντίζει το παιδί και το παιδί με τις ειδικές ανάγκες να αναδείξει τις δικές του δεξιότητες…». Ή και αυτή: «…Οι τρεις βαθμίδες της εκπαίδευσης είναι, ωστόσο, και τα πολύτιμα πεδία εκείνα, όπου θα διαμορφωθούν δημιουργικά οι αυριανοί πολίτες: Οι Έλληνες της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης. Της άμιλλας αλλά και της αλληλεγγύης. Της ομαδικής δουλειάς και του πολιτισμού. Του ήθους και της προκοπής. Γιατί η παιδεία είναι κάτι πολύ παραπάνω από ένα μηχανισμό μετάδοσης γνώσης και δεξιοτήτων. Η Παιδεία τελικά σφυρηλατεί αξίες και διαμορφώνει συνειδήσεις. Βάζει τα θεμέλια για την καλή κοινωνία της επόμενης μέρας. Είναι τελικά η Παιδεία το καλειδοσκόπιο μέσα από το οποίο βλέπουμε το ίδιο μας το αύριο ως χώρα και ως έθνος. Γιατί τι μέλλον μπορούμε να έχουμε σε αυτό τον σκληρό, σε αυτόν τον ανταγωνιστικό κόσμο, αν δεν βάλουμε την παιδεία σε απόλυτη πρώτη εθνική προτεραιότητα;…». ‘Η ακόμα και αυτή: «...Γι’ αυτό και θεωρώ ότι είναι τόσο σημαντικό κάθε περιφερειακή ενότητα να έχει το δικό της δημόσιο Πρότυπο Σχολείο. Ναι, γιατί υπάρχουν παιδιά που ξεχωρίζουν, και αυτά τα παιδιά που ξεχωρίζουν -είτε είναι στις φτωχές συνοικίες της Δυτικής Αθήνας ή της Δυτικής Θεσσαλονίκης, είτε είναι σε ένα απομακρυσμένο χωριό στα Γρεβενά, στον Έβρο ή στο Ρέθυμνο- θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να έχουν πρόσβαση σε ένα Πρότυπο Σχολείο στο οποίο θα εισαχθούν με εξετάσεις. Άλλο το Πειραματικό Σχολείο, άλλο το Πρότυπο Σχολείο…».
Ένα μόνο πράγμα δεν κατανόησα από την παρέμβαση του κυρίου Μητσοτάκη, αν και μόνο από πολιτικής απόψεως, υπό την έννοια της έλλειψης σωστής καθοδήγησης των συμβούλων του, ή ίσως υπάρχει κάποιου είδους πολιτική στόχευση που μου διαφεύγει. Η συνεχιζόμενη επιμονή του στην ενδόμυχη άποψή του ότι απευθύνεται σε «πρόβατα» και μοιράζει «σανό». Γιατί δεν εξηγείται διαφορετικά η εμμονή του στην ιδέα ότι με το πρόγραμμα του κόμματός του για την Παιδεία, ένα φτωχόπαιδο θα έχει, δια μέσω του δημοσίου σχολείου, ίσες ευκαιρίες εξέλιξης και προόδου, κοινωνικής και οικονομικής, με ένα πλουσιόπαιδο, βλέπετε σχετικό απόσπασμα από την παρέμβασή του: «…Και τελικά η Παιδεία, η δημόσια Παιδεία, αποτελεί τον καλύτερο «κοινωνικό ανελκυστήρα», που θα επιτρέπει στα παιδιά όλων των στρωμάτων να αποκτούν ίσες ευκαιρίες και εφόδια στη ζωή τους. Ειδικά τα παιδιά των φτωχότερων οικογενειών..».
Την άποψή μου για τα παραπάνω την έχω παραθέσει με σχετικό άρθρο μου υπό τον τίτλο: «American dream by Mitsotakis», δημοσιευμένο στην ιστοσελίδα alfavita. Για να δείτε το άρθρο πατήστε ΕΔΩ.
Στο παρόν σχόλιο μου μόνο πιστεύω ότι αρκεί, σαν απάντηση, αυτό και μόνο: «Όταν το χρήμα προηγείται, όλες οι πόρτες ανοίγουν». Ουίλιαμ Σέξπιρ. Επιπλέον και οι clochards (ζητιάνοι) του Σηκουάνα στο Παρίσι είναι ελεύθεροι και ζουν κάτω από τις γέφυρές του, το θέμα είναι τι μπορούν να πετύχουν με αυτή τους την «ελευθερία», εκτός μόνο από το να μην πληρώνουν νοίκι.
Οφείλω όμως να ομολογήσω ότι μία «κουβέντα» του κυρίου Μητσοτάκη, αν και ειπωμένη με άλλο σκοπό και θέλοντας να δικαιολογήσει την νεοφιλελεύθερου τύπου αξιολόγηση που μας επιφυλάσσεται, θα πρέπει όλοι μας να την έχουμε κατά νου, όλοι μας να φροντίσουμε να την κάνουμε πράξη και να τον διαψεύσουμε, αφαιρώντας του το άλλοθι για την επιβολή της, γιατί θα είναι η μόνη μας άμυνα από εδώ και πέρα στα όσα «απειλητικά» έρχονται : «Ο εκπαιδευτικός ανακτά τη θέση που του αξίζει στην αξιακή πυραμίδα της κοινωνίας. Ξανακερδίζει την επαγγελματική του αξιοπρέπεια. Αναλαμβάνει, όμως, και την ευθύνη του ξεχωριστού του λειτουργήματός. Αυτό σημαίνει ότι σε διδακτικό επίπεδο, ο δάσκαλος και ο καθηγητής αποκτά περισσότερο λόγο στην ύλη αλλά και στον τρόπο που διδάσκει. Ανταμείβεται για τη δημιουργικότητα του, και οι πρωτοβουλίες του στην τάξη αναγνωρίζονται. Γίνεται πρωτοπόρος στη διαμόρφωση των αυριανών «πολιτών του κόσμου». Όμως και ο ίδιος ενημερώνεται συνεχώς για την εξέλιξη της επιστήμης σε συμπράξεις και με τα πανεπιστήμια μας…».
Νηπιαγωγέ, Δάσκαλε, Γυμναστή, Ξενόγλωσσε καθηγητή, Θεατρολόγε, Μουσικέ, Φιλόλογε, Μαθηματικέ, Θεολόγε, Καλλιτεχνικέ, Φυσικέ, Πληροφορικέ, αφουγκράσου την εποχή. Άνοιξε ένα παράθυρο στην κοινωνία, ένα παράθυρο στο μέλλον. Άσκησε το λειτούργημά σου με αγάπη, με υπευθυνότητα, με διορατικότητα. Απέδειξε ότι κακώς έχεις τεθεί στο περιθώριο, κακώς σε θεωρούν «κηφήνα». Δούλεψε και κάνε μέσω της δουλειάς σου τους μαθητές σου να σε αγαπήσουν. Με περηφάνια μετέδωσε τα αποτελέσματα της εργασίας σου στην κοινωνία, κάνε με το έργο σου όλους τους φορείς και παράγοντες της Παιδείας, τους γονείς και τους μαθητές να τοποθετήσουν μόνοι τους την δημόσια Εκπαίδευση σε πρώτο πλάνο. Αναβάθμισε τον εαυτό σου σε αυτό που κάνεις. Ενημερώσου. Ανάγκασε με το παράδειγμά σου και τους άλλους συναδέλφους να σε «ζηλέψουν», να σε ακολουθήσουν. Μην επιτρέψεις με την ανεμελιά σου και τον «ωχαδερφισμό» σου να σε αξιολογήσουν με μετρήσιμα αποτελέσματα, που θα εξεταστούν από απρόσωπους φορείς με «θολά» κριτήρια. Κατέδειξε τους ότι ένα είναι το μοναδικό κριτήριο αξιολόγησής σου: Η αγάπη των μαθητών σου. Η γλυκιά προσμονή τους για να έρθει η ώρα του μαθήματός σου. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος. Εάν αναγκάσεις την κοινωνία να σε αγκαλιάσει, τότε μην φοβάσαι τίποτα. Τίποτα αρνητικό για κανέναν θεσμό δεν μπορεί να γίνει εάν δεν υπάρχει η συναίνεση της κοινωνίας είτε εκπεφρασμένη ξεκάθαρα είτε με υποκλοπή της, λόγω της ύπνωσης που οφείλεται στον εφησυχασμό των παραγόντων του θεσμού. Αυτό ισχύει και στην Παιδεία.
Ας έρθουμε τώρα και στην απάντηση του κυρίου Γαβρόγλου, υπουργού Παιδείας της παρούσας κυβέρνησης (Για να δείτε την απάντηση πατήστε ΕΔΩ) . Το γενικό κλίμα της απάντησής του, μας επιβεβαιώνει την άποψη ότι είμαστε μόνοι μας και ό,τι πετύχουμε θα το πετύχουμε με προσωπικούς και συλλογικούς αγώνες. Ο επίλογος της παρέμβασής του, μοιάζει με ομολογία ήττας του κυβερνώντος κόμματος: «Επειδή η ελληνική κοινωνία σε αυτό το έργο υπήρξε και στο παρελθόν θεατής, όχι σε όλες του τις πράξεις, αυτή τη φορά κανείς δεν έχει το ελαφρυντικό αφενός να πει ότι δεν γνώριζε και αφετέρου να ισχυριστεί ότι όλοι είμαστε ίδιοι…». Δηλαδή με λίγα λόγια η Ν.Δ. έρχεται οπότε «το κρίμα στο λαιμό σας». Εμείς δεν μπορούμε πλέον να κάνουμε τίποτε, ότι ήταν να κάνουμε το κάναμε με το παραπάνω.
Όμως με την απάντησή του αιφνιδίασε, δυσάρεστα τους οπαδούς τους κόμματός του και ευχάριστα τους αντιπάλους του, υπό την έννοια της επιβεβαίωσης του ρητού «όλοι τα ίδια είναι», ο χαρακτηρισμός ως «λογοκλοπής» κάποιων σημείων των εξαγγελιών της αντιπολίτευσης για το πρόγραμμά της για την Παιδεία. Εδώ ταιριάζει το ρητό «θέλει η εκδιδόμενη γυναίκα (sic) να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει». Δηλαδή κύριε υπουργέ τους έχετε προλάβει και έχετε ήδη εφαρμόσει τα νεοφιλελεύθερης έμπνευσης σχέδια της αντιπολίτευσης για την Παιδεία; Ποια είναι αυτά δεν μας είπατε όμως. Αφήστε να σας το πούμε εμείς: Αυτοαξιολόγηση σχολικής μονάδας και σύνδεσή της με τις τοπικές κοινωνίες και τον «βηματισμό» της αγοράς (Ν.4547/2018). Εξοικονόμηση δαπανών μέσω της απουσίας μόνιμων διορισμών. Μη εφαρμογή ολιγομελών τμημάτων. Ελλιπής εφαρμογή της υποχρεωτικής δίχρονης προσχολικής εκπαίδευσης. Υποβάθμιση των μαθημάτων ειδικοτήτων γενικά και κυρίως στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και άλλα πολλά. Αυτά είναι λοιπόν μερικά από τα μέτρα που η αντιπολίτευση θέλει να «υποκλέψει» από την κυβέρνηση, προκειμένου να οικειοποιηθεί μέρος της κοινωνικής αποδοχής που αυτά ήδη έχουν; Αν κάνω λάθος περιμένω διάψευση, όμως ο κόπος μου αξίζει νομίζω όχι μία «ξερή» με «ξύλινο» λόγο διάψευση, όπως συνηθίζεται, αλλά μία διάψευση με παράθεση μέτρων για την Παιδεία από την παρούσα κυβέρνηση, τα οποία απολαμβάνουν την κοινωνική αποδοχή, για την οποία μιλάει ο κύριος υπουργός.
Με λίγα λόγια, όπως λέει και ο απλός λαός: «Είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα». Σε ένα όμως πράγμα έχει δίκιο ο κύριος υπουργός ότι η παρουσίαση του προγράμματος της αντιπολίτευσης για την Παιδεία ήταν μία παράσταση με θέμα «Πρόγραμμα της Ν.Δ. για την Παιδεία». Ξεχνά όμως ότι την χρονική αυτή στιγμή παίζεται στην χώρα μας και στην εκπαίδευση μία άλλη παράσταση: «Η Οδύσσεια της κυβέρνησης για την Παιδεία». Σε εμάς απομένει ο ρόλος του κριτή να αποφασίσουμε ποια από τις δύο παραστάσεις είναι η καλύτερη. Ή υπάρχει και άλλος δρόμος; Να αποφασίσουμε ότι καμία παράσταση δεν μας αξίζει και να πούμε όχι στον νέο «δικομματισμό», εφόσον αυτός παίζει με το μέλλον των παιδιών μας;
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Εσείς γνωρίζετε τι σημαίνει «νείρομαι»;
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με μόνο 65Є εγγραφή - έως 24 Απριλίου
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής (ΕΛΜΕΠΑ) με μόνο 50Є εγγραφή- αιτήσεις ως 24/4
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
Proficiency και Lower μόνο 95 ευρώ σε 2 μόνο ημέρες στα χέρια σας (ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση!)
ΕΥΚΟΛΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ και ΙΤΑΛΙΚΩΝ για εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις άμεσα
