Alfavita Newsroom Η δίκη των μαγισσών του Salem είναι ένα περιβόητο περιστατικό της αποικιακής ιστορίας των Ηνωμένων Πολιτειών, το οποίο οδήγησε στην καταδίκη και εκτέλεση κατοίκων του χωριού Salem στη Μασαχουσέτη
το 1962 με την κατηγορία της μαγείας. Αποτελώντας μία νοητή «συνέχεια” του κυνηγιού μαγισσών της μεσαιωνικής Ευρώπης, οι δίκες μαγισσών ανήκουν στην προτεσταντική διωκτική παράδοση και το
περιστατικό αυτό έχει χρησιμοποιηθεί έκτοτε ως γλαφυρό παράδειγμα σε τομείς όπως, η πολιτική αλλά και η λογοτεχνία, για τους κινδύνους που κρύβει ο θρησκευτικός φανατισμός, οι ψευδείς κατηγορίες
και η κυβερνητική παρείσφρηση στις προσωπικές ελευθερίες του ατόμου.
Αν και το γεγονός έχει μείνει στην ιστορία και μνημονεύουμε τις μάγισσες του Salem, οι ακροαματικές διαδικασίες έλαβαν χώρα σε διαδοχικές πόλεις της επαρχίας της Μασαχουσέτης: Salem Village, Salem
Town, Ipswich, Andover, Boston και Charlestown.
Προκειμένου να κατανοήσει κανείς τα γεγονότα που περιστρέφονται γύρω από το κυνήγι και τη δίκη των μαγισσών του Salem, πρέπει να δώσει προσοχή στο χρονικό πλαίσιο κατά το οποίο έλαβαν χώρα οι
κατηγορίες για εξάσκηση μαγείας. Κατά τον 17ο αιώνα στην αποικία της Μασαχουσέτης, όπως και στις περισσότερες πουριτανικές αποικίες στο Νέο Κόσμο, υπήρχε η πεποίθηση στους κατοίκους ότι βρίσκονταν
σε διαρκή μάχη με το Σατανά. Επίσης, η αντιμαχία του Salem Village με τη γειτονική Salem Town, μία πρόσφατη επιδημία ευλογίας και ο φόβος της επίθεσης από πολεμικές φυλές ιθαγενών δημιούργησαν ένα
κλίμα φόβου και καχυποψίας.
Τα γεγονότα στο Salem
Το χειμώνα του 1962, 200 περίπου χρόνια μετά την έναρξη του κυνηγιού των μαγισσών στην Ευρώπη και την έκδοση του Malleus Maleficarum, η Elizabeth Parris (Betty), 9 ετών, και η Abigail Williams, 11
ετών, άρχισαν να παρουσιάζουν περίεργα συμπτώματα, τα οποία κανείς γιατρός δεν μπορούσε να εξηγήσει, μέχρι που ένας εξ’ αυτών, ο William Griggs, απεφάνθη ότι τα κορίτσια ήταν δαιμονισμένα. Τα
συμπτώματα περιλάμβαναν κραυγές, βλασφημίες, σπασμούς, μυστήριες επικλήσεις και κατάσταση έκστασης και σύντομα παρατηρήθηκαν και σε άλλα κορίτσια της πόλης. Έτσι ο αιδεσιμότατος Samuel Parris,
πατέρας της Betty, ζήτησε βοήθεια και από γειτονικές πόλεις, ενώ και οι υπόλοιποι κάτοικοι της πόλης άρχισαν να πιέζουν τα κορίτσια να κατονομάσουν τους ανθρώπους, που καταπιάνονταν με “έργα του
Διαβόλου”.
Ο αιδεσιμότατος Parris άρχισε να υποψιάζεται την Tituba, ινδιάνα σκλάβα που είχε γεννηθεί στη Νότια Αμερική και είχε φέρει μαζί του από την Καραϊβική, γνώστρια της μαγικής λατρείας της Obeah. Τα
κορίτσια του χωριού επισκέπτονταν συχνά την Tituba για να τους πει το μέλλον ή να τη συμβουλευτούν για ό,τι άλλο τις ενδιέφερε, γνωρίζοντας όμως πως αυτό απαγορευόταν αυστηρά τότε, καθώς στο
πουριτανικό περιβάλλον όπου ζούσαν, οποιαδήποτε θρησκευτική εκδήλωση πέραν του καθιερωμένου θεωρούνταν ως μαγεία, άρα συνεργασία με το Διάβολο.
“Κυνήγι Μαγισσών”
Από εκεί και πέρα θα ξεκινήσει μια μανία καταδίωξης στο Salem εναντίον πιθανών ατόμων που ασχολούνταν με τη μαγεία. Οι πρώτες γυναίκες για τις οποίες βγήκε ένταλμα σύλληψης στις 29 Φεβρουαρίου 1692
ήταν η Tituba, η Sarah Good και η Sarah Osborn. Η Sarah Good ήταν επαίτης, κόρη ενός Γάλλου ξενοδόχου, που αυτοκτόνησε όταν η ίδια ήταν έφηβη ακόμα. Η Sarah Osborn ήταν μία κατάκοιτη ηλικιωμένη, η
οποία για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν εκκλησιαζόταν και είχε νομικές αντιμαχίες με την οικογένεια Patnam.
Οι τρείς αυτές γυναίκες κατηγορήθηκαν για μαγεία και την 1η Μαρτίου οδηγήθηκαν στη φυλακή. Από εκείνη τη στιγμή, όποιος καταγγέλεται από τα κορίτσια συλλαμβάνεται και περνά από δίκη με μηδαμινές
πιθανότητες επιβίωσης, ενώ και άλλα μέλη της κοινωνίας κατηγορούν συμπολίτες τους για επίθεση. Μέχρι τον Ιούνιο, πάνω από 100 άτομα έχουν καταγγελθεί. Μάλιστα, οι δίκες επεκτείνονταν και σε
γειτονικές πόλεις, πέραν των αρχικών Salem Village και Salem Town.
Μόνο όσοι παραδέχτηκαν την ενοχή τους και κατέδωσαν άλλους γλίτωσαν την εκτέλεση. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, εκτελέστηκαν συνολικά 19 άτομα, μεταξύ των οποίων ένας υπουργός και ένας πρώην
αστυνομικός, που αρνήθηκε να συνεχίσει τις συλλήψεις υποτιθέμενων μαγισσών.
Επίλογος
Κάποια στιγμή, η κοινότητα άρχισε να αμφιβάλει για την εγκυρότητα και την αλήθεια των λεγομένων των κοριτσιών,σε κάποιο σημείο έφτασαν να καταγγείλουν και κάποιους δικαστές, κάτι που επέφερε μεγάλη
αμφισβήτηση και αμφιβολίες, καθώς κυριαρχούσε η πεποίθηση ότι οι δικαστές προστατεύονταν από τον ίδιο το Θεό. Τελικά, στις 13 Ιανουαρίου 1693, δόθηκε αμνηστία σε όλους τους τελευταίους
κατηγορουμένους που είχαν απομείνει.
Οι δίκες μαγισσών είχαν σημαντικές επιπτώσεις σε όλη την περιοχή. Οι σοδειές αφέθηκαν στα χωράφια και τα ζώα χωρίς φροντίδα και όσοι φοβούνταν μήπως συλληφθούν, εγκατέλειψαν την περιοχή με τα
υπάρχοντα τους και κατέφυγαν στη Νέα Υόρκη.
Αντίθετα με την κοινή αντίληψη, οι κατηγορούμενες δεν κάηκαν στην πυρά. Αν και κάποιοι νόμοι στην Ευρώπη πρότειναν την καύση στην πυρά ως τελετουργικό μέσο εξαγνισμού από την μαγεία, κάτι τέτοιο
απαγορευόταν στη Μασαχουσέτη, επειδή το δικαστικό σύστημα λειτουργούσε υπό τον Αγγλικό νόμο. Σαν αποτέλεσμα, όλοι οι κατηγορούμενοι, που καταδικάστηκαν σε θάνατο πέθαναν δι’ απαγχονισμού στην
πλαγιά του Gallows Hill, εκτός από τον Gil Korey, ο οποίος δεν δέχτηκε το κατηγορητήριο και πέθανε αφού τον έθαψαν κάτω από βαριές πέτρες.
Στέλλα Ταμπάκη
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με μόνο 65Є εγγραφή - έως 17 Απριλίου
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής (ΕΛΜΕΠΑ) με μόνο 50Є εγγραφή- αιτήσεις ως 17/4
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
Proficiency και Lower μόνο 95 ευρώ σε 2 μόνο ημέρες στα χέρια σας (ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση!)
ΕΥΚΟΛΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ και ΙΤΑΛΙΚΩΝ για εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις άμεσα
