Alfavita Newsroom Το 2015 εργαζόμενοι και πρώην συνεργάτες στο thepressproject κατήγγειλλαν την απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία που επικρατούσε στο site του Κώστα Εφήμερου. Ύστερα από λίγες ημέρες άλλος ένας εργαζόμενος ξεχωριστά καταγγέλλει τις συνθήκες σε αυτό το Μέσο. Η μαύρη και απλήρωτη εργασία συνεχίστηκε στους νέους εργαζόμενους οι οποίοι άκουγαν καθε τρεις και λίγο το παραμύθι περί βιωσιμότητας και donation .Πριν μια εβδομάδα στο kommon.gr ανεβαίνει από νέα καταγγελία από εργαζόμενο για μαύρη και ανασφάλιστη εργασία στο TPP
Απολύσεις, μαύρη εργασία και εξευτελισμός στους εργαζόμενους
Πριν περίπου 20 ημέρες οι εργαζόμενοι στο thepressproject ξεκίνησαν απεργία γιατί όπως αποκαλήφθηκε εργάζονται μήνες ανασφάλιστοι και απλήρωτοι. Μάλιστα όπως ο ίδιος ο ιδιοκτήτης του μέσου αναφέρει πριν το καλοκαίρι τους έκανε πρόταση για απολύσεις. Παρακάτω διαβάστε την ανάρτηση που έκανε η Δέσποινα Κουτσούμπα η οποία όπως δηλώνει ήταν το προηγούμενο διάστημα φίλα προσκείμενη στο εγχείρημα του Κώστα Εφήμερου. Είχε μάλιστα δώσει και τα χρήματα της ως donation για την ενίσχυση του εγχειρήματος πράγμα το οποίο δεν κάνει πια μετά την αποκάλυψη για τις άθλιες εργασιακές συνθήκες που επικρατούν. Όπως αναφέρει μέχρι και έγκυο ανασφάλιστη είχε ο Κώστας Εφήμερος στην εργασιακή του γαλέρα.
Διαβάστε παρακάτω
(Σημείωση: Όποιος-α με γνωρίζει, ξέρει καλά ότι μου είναι πολύ δύσκολο να γράψω το παρακάτω κείμενο. Όχι μόνο γιατί για πολύ καιρό είχα προσωπική σχέση με τους εργαζόμενους στο TPP και τον ίδιο τον Κώστα Εφήμερο. Κυρίως γιατί έχω μια ρομαντική αντίληψη για τη δημοσιογραφία και πίστευα ότι με κάποιον τρόπο, κάπως, θα τα καταφέρουμε. Όποιος-α με γνωρίζει καλά, όμως, γνωρίζει επίσης ότι ένα πράγμα που με ενοχλεί πάρα πολύ είναι τα δυο μέτρα και δυο σταθμά. Δεν έχω και δεν θέλω να έχω. Θέλω να κρίνω τον εαυτό μου, τους φίλους μου και κάθε εγχείρημα που στηρίζω με το ψυχρό μάτι που θα το έκρινα αν ήταν κάτι ξένο. Δηλαδή με τα ίδια μέτρα και τα ίδια σταθμά. Όσο κι αν με πληγώνει, λοιπόν, πρέπει να πω την πραγματικότητα ως έχει: πρώτα και κύρια στον εαυτό μου. Και μετά θα πάμε παρακάτω. Προκαταβολικά λέω ότι παρακάτω προφανώς για τον Κώστα Εφήμερο θα είμαι «η γυναίκα του τάδε που δουλεύει στο UNFOLLOW που συνεργάστηκε με τα Παραπολιτικά», μόνο που μόνο ως ανέκδοτο μπορεί να εκληφθεί για μένα ότι κάποιες «σκοτεινές δυνάμεις» (δηλαδή… ο Μαρινάκης) έχουν βάλει εμένα (!) να γράψω τα παρακάτω για να κλείσω το thepressproject –στο οποίο τον τελευταίο χρόνο έδινα σχεδόν κατ΄ αποκλειστικότητα τα κείμενά μου. Ας είναι… Νομίζω το γεγονός ότι γράφω τώρα που, κατά δήλωση του Κ. Εφήμερου, το The Press Project έχει λύσει το πρόβλημα της βιωσιμότητάς του, είναι αρκετό ως απάντηση.)
Πριν από ένα χρόνο περίπου, όταν ξεκίνησε η πλατφόρμα των 1101 ήμουν ένα από τα πρώτα και ενεργά μέλη της. Προέτρεψα κι άλλους να γραφτούν. Είχα πολλούς λόγους να το κάνω, και προσωπικούς, αλλά κυρίως το ότι ήταν όντως ένα πείραμα με σημασία: δημοσιογραφία που ζει από τους πολίτες-αναγνώστες της. Ένα ερώτημα που από το 2010 συζητάμε πολλοί και πολλές. Ένα χρόνο μετά, ανακοινώνω ότι από τον επόμενο μήνα δεν θα ανήκω πλέον στην πλατφόρμα των 1101. Ο λόγος για αυτό είναι ένας και μοναδικός: ο τρόπος που ο ιδιοκτήτης του ThePressProject αντιμετωπίζει τους εργαζόμενούς του –ή, αν προτιμάτε, «τα παιδιά» – και τις υποχρεώσεις του απέναντί τους. Δηλαδή οι συνθήκες εργασιακής γαλέρας, που επικρατούσαν σε έναν εργασιακό χώρο και δεν μπορούν ούτε να παραβλέπονται ούτε να αντιμετωπίζονται διαφορετικά ανάλογα με το αν το αφεντικό του κάθε χώρου δουλειάς είναι προοδευτικό, συντηρητικό, φίλος ή εχθρός. Πόσο μάλλον αν αυτός ο εργασιακός χώρος είναι «των πολιτών».
Έτσι είναι αν έτσι το παρουσιάζουμε;
Τι πιστεύει το ThePressProject για τον εαυτό του ότι είναι;
Ένα ανεξάρτητο μέσο ενημέρωσης, που δημοσιογραφεί υπέρ των πολιτών και στοχεύει στον έλεγχο της εξουσίας και στην ανάδειξη λύσεων, τηρώντας πάντα την δημοσιογραφική δεοντολογία, βασίζεται στην χρηματοδότηση των πολιτών και αντιμετωπίζει τη δημοσιογραφία με επαγγελματισμό.
Τι πραγματικά είναι το The Press Project; Όλα τα παραπάνω στηριγμένα στην απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία, κάτι που ακυρώνει κάθε επίκληση σε «έναν καλύτερο κόσμο», στη «δημοσιογραφική δεοντολογία» και στον «επαγγελματισμό». Ακόμη χειρότερα: Πώς όλα τα παραπάνω μπορούν να είναι στηριγμένα στην απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία ανθρώπων που συκοφαντούνται επιπλέον ως «εχθροί», ως «αυτοί που θέλουν να κλείσουν το press» γιατί έκαναν την «αδιανόητη κίνηση» να ζητήσουν τα… δεδουλευμένα τους;
Στις 8/10/2016 ο Κώστας Εφήμερος δημοσιοποίησε ένα κείμενο με τίτλο «Το προτελευταίο κείμενο του ThePressProject». Σε αυτό ανακοίνωνε την απεργία των εργαζομένων (που σημειωτέον, δεν είχαν οι ίδιοι ανακοινώσει) και έκανε έκκληση να σωθεί το TPP. Στο ίδιο κείμενο αντιμετώπιζε ήδη τους εργαζόμενους ως αυτούς που δεν συμμερίζονται το όραμά του και θέλουν να κλείσουν το TPP. Κάτω από το κείμενο αυτό –και εν μέσω σχολιαστών που έβριζαν σκαιά τους εργαζόμενους του TPP, μιας και ο Κώστας τους είχε δώσει τα επιχειρήματα να το κάνουν- έγραψα ένα εκτενές σχόλιο. Το παραθέτω στο τέλος του κειμένου.
Στο επόμενο κείμενο του Κώστα Εφήμερου, στις 10/10/2016, ευτυχώς οι λαβές εναντίον των εργαζόμενων είχαν εκλείψει. Ήθελα να πιστεύω ότι κατάλαβε. Ίσως ότι θα τους ζήταγε και συγνώμη για τη συκοφάντησή τους. Ήθελα να πιστεύω ότι, μιας και μαζεύτηκαν χρήματα, θα φρόντιζε για τα χρωστούμενα –που κανονικά είναι περισσότερα από τα 720 το μήνα, αφού οι εργαζόμενοι που απεργούσαν δούλευαν στο TPP από 1 έως 3 χρόνια ανασφάλιστοι! Ήθελα να πιστεύω ότι θα καταλάβαινε πως αν έκαναν τον κόπο οι απεργοί να βγάλουν τρεις σειρές κείμενο που απλώς να λέει ότι ανάμεσά τους είναι μια έγκυος ανασφάλιστη, ένας που το Σεπτέμβρη μοίραζε φυλλάδια για να πληρώσει νοίκι, ένας που πέρασε όλο το καλοκαίρι στην Αθήνα γιατί δεν είχε από πουθενά λεφτά να πάει μέχρι το Λουτράκι, και πολλά άλλα (ναι, τι περίεργο, τέτοια πράγματα παθαίνεις άμα είσαι επί 5 μήνες απλήρωτος κι έχεις και μερικά χρωστούμενα ακόμη!) το TPP δεν θα μάζευε τίποτα από εισφορές. Ήθελα να πιστεύω ότι καταλάβαινε ότι οι πιο σημαντικοί χρηματοδότες του TPP επί έναν ολόκληρο χρόνο ήταν οι ίδιοι οι εργαζόμενοί του. Ήθελα να πιστεύω ότι θα σταμάταγε να τους βλέπει ως εχθρούς.
Διαψεύστηκα. Λίγες μέρες μετά, δημοσιοποίησε συνομιλίες τους από τις οποίες προέκυπτε ότι ίσχυαν και οι απληρωσιές και η έλλειψη ασφάλισης για όλους. Και όλα αυτά, ενώ ως τον Απρίλη δημοσιεύονταν στην πλατφόρμα οικονομικοί απολογισμοί με βάση τους οποίους δίνονταν λεφτά και σε ασφαλιστικά ταμεία, παρότι αυτό τελικά δεν ίσχυε. Στις συνομιλίες εκτίθενται αναλυτικά όχι μόνο προσωπικά δεδομένα των εργαζομένων, αλλά πολύ περισσότερο μοιάζουν με ανοιχτό κάλεσμα στην Επιθεώρηση Εργασίας –άγνοια κινδύνου ή απλώς αδιαφορία; Και κυρίως, από τις συνομιλίες προέκυπτε ότι, σε αντίθεση με όσα έλεγε στις εκπομπές του, είχε ανακοινώσει στους απεργούς και την απόλυσή τους! Για να μην υπάρχει καμιά αμφιβολία, έβγαλε και τα ονόματά τους από την ταυτότητα του TPP. Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι, όμως, ήταν η ραδιοφωνική εκπομπή της 20ής Οκτώβρη. Εκεί χαρακτήρισε την κινητοποίηση των απλήρωτων «απεργία σε εισαγωγικά», «αδιανόητη κίνηση και προσπάθεια να κλείσει το press», «εξευτελιστικά τα πράγματα που κάνουνε», ενώ προανήγγειλε ότι έχει ήδη προσλάβει τρεις νέους συνεργάτες, χωρίς καν να έχει αποπληρώσει όλα τα δεδουλευμένα (παρά μόνο μέρος τους).
Αν τα έκανε όλα αυτά το αφεντικό στην Χαλυβουργία ή στη Ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, θα τα χαρακτηρίζαμε, κατά σειρά εμφανίσεως, ως εξής: εργοδοτικό λοκ-άουτ ως απάντηση σε απεργία, συκοφάντηση των εργαζόμενων, απόλυση απεργών και πρόσληψη απεργοσπαστών. Δεν βρίσκω κανέναν λόγο πια να μην τα λέω με το όνομά τους και στην περίπτωση του TPP.
Είναι διαφορετικά τα «αριστερά» αφεντικά;
Προφανώς και είναι! Έχει αποδειχθεί πολλά χρόνια τώρα ότι είναι. Στη θέση της εργασιακής καταπίεσης βάζουν το «συλλογικό όραμα». Στη θέση της απειλής απόλυσης βάζουν το «οικογενειακό κλίμα». Στη θέση του «απολύεσαι γιατί διεκδίκησες» βάζουν το «απολύεσαι γιατί είσαι πράκτορας του εχθρού».
Το TPP δεν ήταν ποτέ κολλεκτίβα ούτε συνεταιρισμός. Υποσχέθηκε στους εργαζόμενους μισθό και ασφάλιση και υποσχέθηκε σε όλους εμάς που στηρίξαμε την πλατφόρμα ότι θα ήταν κάτι διαφορετικό από τις γαλέρες του τύπου που καταγγέλλαμε όλα αυτά τα χρόνια. Από το ξεκίνημα της πλατφόρμας έχει περάσει ένας ολόκληρος χρόνος και αυτά όχι μόνο δεν ίσχυσαν, αλλά θεωρήθηκε και «αδιανόητη» (σχεδόν κήρυξη πολέμου) η διεκδίκησή τους. Το γεγονός ότι τώρα το TPP μάζεψε χρήματα (και χαίρομαι για αυτό, πρώτα και κύρια γιατί αποπληρώθηκαν κάποιοι μισθοί), δεν εγγυάται τίποτα για τη συνέχεια. Πόσο μάλλον όταν εξαγγέλλονται –και πάλι– νέες προσλήψεις και νέα ανοίγματα με τα χρήματα που ουσιαστικά είναι… δανεικά από αυτούς στους οποίους οφείλονται: τους εργαζόμενους. Δυστυχώς αποδεικνύεται ότι το «φτιάχνω μια δημοσιογραφική ομάδα – καθυστερώ πληρωμές – όταν διεκδικήσουν τους κατηγορώ ότι θέλουν να με κλείσουν και φτιάχνω νέα δημοσιογραφική ομάδα» είναι ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο στη διάρκεια ζωής του TPP. Πέρσι επέλεξα την αισιοδοξία της βούλησης (ότι δεν είναι έτσι, δεν θα ξανασυμβεί κι όλα θα πάνε καλά), φέτος επιλέγω την απαισιοδοξία της νόησης (ότι θα ξανασυμβεί και δεν μπορώ να είμαι συνένοχη).
Όπως έλεγα και στις 9/10 απευθυνόμενη στον Κώστα Εφήμερο, «η επαγγελματική δημοσιογραφία δεν είναι χόμπυ, είναι δουλειά. Κι όσο πρέπει να ναι δουλειά για σένα και να βγάζεις τα προς το ζην από ένα τόσο καλό site, άλλο τόσο είναι και για όσους δουλεύουν εκεί. Αλλιώς το site δεν θα ναι πια το ίδιο. Κι εμείς όλοι δεν θα είμαστε πια οι ίδιοι».
Δ.Κ.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με μόνο 65Є εγγραφή - έως 17 Απριλίου
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής (ΕΛΜΕΠΑ) με μόνο 50Є εγγραφή- αιτήσεις ως 17/4
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
Proficiency και Lower μόνο 95 ευρώ σε 2 μόνο ημέρες στα χέρια σας (ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση!)
ΕΥΚΟΛΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ και ΙΤΑΛΙΚΩΝ για εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις άμεσα
