Thumbnail

Τη Βιβή (Βιβίκα όπως συνηθίζουμε να την αποκαλούμε), τη γνώρισα στο facebook. Όταν ενωθήκαμε κάτω απ’ τον ηρωισμό της Σουζάνας (φίλη τρελή κι αυτή). Και μετά, τη γνώρισα από κοντά σ’ ένα ταξίδι αστραπή απ’ το Ηράκλειο στην Αθήνα, για να δω από κοντά μια κοριτσοπαρέα της καθημερινότητας. 

Και την ξεχώρισα αμέσως (κι από πριν νομίζω την είχα ξεχωρίσει κι ας το διαβάζει πρώτη φορά εδώ).

Αδιόριστη φιλόλογος, μητέρα, σύζυγος, Άνθρωπος. 

Το τελευταίο διάστημα στέκεται άγρυπνος φρουρός και φίλος δίπλα στους πρόσφυγες. Μαζί με λίγες ακόμα φίλες της και την ομάδα Mano Aperta πηγαίνουν στο 5ο Λύκειο Αθηνών στα Εξάρχεια και... παίζουν. Εκτός των άλλων, παίζουν με τα παιδιά. Και τι πιο όμορφο από αυτό; 

Ζήτησα να της πάρω μια συνέντευξη, να μας πεις τι γίνεται. Πώς είναι η κατάσταση. Να μιλήσουμε για τους ενήλικες, τα παιδιά, τις ανάγκες, τους τρόπους και ίσως τα «γιατί». Και σκεφτόμουν τις ερωτήσεις που θα της κάνω. Και είχα σημειώσει λέξεις-κλειδιά. Και ανυπομονούσα. Γιατί ήξερα πως θα μου απαντήσει σε όλα με ειλικρίνεια.

Αυτή τη συνέντευξη όμως δεν την κάναμε ποτέ. Δεν τη ρώτησα τίποτα συγκεκριμένο. Δεν μιλήσαμε στο τηλέφωνο ή σταθήκαμε μπροστά απ’ το τσατ να μετράμε λέξεις και ενδιάμεσα να κάνουμε πλακίτσα.



Απλά μου έργαψε όλα αυτά που νιώθει. Που βλέπει. Και θλίψη και ελπίδα. Και πόνος και χαμόγελα. Και απελπισία καμιά φορά. Διαβάστε την. 
Διαβάστε την, γιατί αν ο εθελοντισμός σε κάνει καλύτερο άνθρωπο, οι καλοί άνθρωποι είναι που δίνουν νόημα στον εθελοντισμό. 

Βιβή Παππά:

«Η πρώτη φορά ήταν δοκιμή. Με την Κωνστάς (σ.σ. η φίλη μας η Κωνσταντίνα), ένα πακέτο σάντουιτς και άγχος. Πολύ άγχος. 
Σκας μύτη στην πέτρινη στον Πειραιά και ζαλίζεσαι απ’ τη δυσωδία. 
Δεν δίνεις σημασία και προχωράς.
Μπαίνεις στη σκηνή της Remar, Ισπανοί εθελοντές. Και κοκαλώνεις!
Πιτσιρίκια, μεγάλοι, μωρά, χαμός!
Δεν προλαβαίνεις να πολυσκεφτείς. Σου φοράν γιλέκο.
Στο πεντάλεπτο το βγάζεις διακριτικά. 
Νιώθεις ότι δεν προσφέρεις και τίποτα ώστε να το φοράς. 
Μοιράζεις μαρκαδόρους, χαρτιά  - ένα ένα να μας φτάσουν – αγκαλιές, φιλιά και χαμόγελα. 
Φεύγεις και δεν έχεις πάρει χαμπάρι τίποτε. 
Μέσα στο ταξί χαζεύεις τις ζωγραφιές των παιδιών.
Σοκάρεσαι!
Αρχίζεις να νιώθεις ότι κάτι γίνεται.
Κι έρχεται κι η δεύτερη κι η τρίτη φορά και κολλάς. 
Κάθε Τετάρτη πρωί είσαι εκεί!
Τα δικά σου παιδιά σου φτιάχνουν σάντουιτς. Ο άντρας σου ανησυχεί. 
Και διαπιστώνεις ότι υπάρχουν κι άλλοι.
Πας στης Μαρίας το σπίτι, είναι κι η Κική, και μαγειρεύετε για το Πολυτεχνείο. 
Κουβαλάς σακί με ψωμί, δωρεά της φουρνάρισσας και μανταρίνια απ’ το μανάβη της λαϊκής... τα ζητιάνεψες το Σάββατο. 
Και φορτώνεστε όλοι μαζί σε ένα φορτηγάκι, κάθεσαι πάνω σε μια ρόδα και πάτε στο Πολυτεχνείο. 
Κατάληψη από αναρχικούς και φιλοξενούμενοι πρόσφυγες.
Σοκάρεσαι!
Κοιμούνται κάτω, χωρίζουν τα δωμάτιά τους με σεντόνια, σπρώχνουν για ένα αβγό.
Στέκεσαι σε μια γωνιά με σκυμμένο το κεφάλι.
Και μέσω της Κικίτσας γνωρίζεις τους Mano Aperta.
5ο Λύκειο Αθήνας, στα Εξάρχεια. 
Φιλοξενούνται γύρω στους 300 πρόσφυγες. Σύριοι, Αφγανοί κ.α.
Κάθε σαββατοκύριακο είσαι εκεί και γνωρίζεις νέα παιδιά. Θαυμάζεις την ενεργητικότητά τους. 
Βλέπεις τύπους με τατουάζ και σκουλαρίκια να λιώνουν αγκαλιάζοντας πιτσιρίκια. 
Στέκεσαι δυο φορές στο συσσίτιο και μοιράζεις αραβικές πίτες. Τρέλα! 
Να μην έρθει κανείς σε αυτή την ανάγκη ποτέ.
Μαζεύεις ρούχα, παιχνίδια, μπιχλιμπίδια και κάθε φορά τους πας και κάτι. 
Και νομίζεις πως κάνεις κάτι.
Κι ότι σώζεις τη ψυχή σου.
Κι ότι παίρνεις ό,τι δίνεις. 
Και σκέφτεσαι ότι αυτές οι φατσούλες πέρασαν θάλασσες και βόμβες και ταλαιπωρίες και τρελαίνεσαι.
Και σε έχουν ανάγκη... ή εσύ τους έχεις περισσότερο. 
Και δεν ξέρεις γιατί το κάνεις, αλλά δεν υπάρχει πισωγύρισμα. 
Κι είσαι μελόδραμα και σ’ αρέσει.
Μια Αφγανή στον Πειραιά σου ζητάει άσυλο, εσένα!!
Μια Σύρια στην Αθήνα θέλει να πάτε μαζί τα πιτσιρίκια της στο γιατρό!
Μια άλλη θέλει να της προσέχεις για λίγο το παιδί για να πάει να θηλάσει το μωρό της. 
Ένας κύριος θέλει να του βάλεις κάρτα στο κινητό.
Ένας άλλος να τον βοηθήσεις να βρει δουλειά.
Οι ενήλικες... δράμα... πολύ δράμα. 
Και τα αυτονόητα για σένα γίνονται απαραίτητα για την επιβίωσή τους. 
Ένα μπαλόνι, ένας μαρκαδόρος, ένα ζευγάρι παπούτσια, μια καραμέλα, ένα βραχιολάκι, ένα μπουκάλι νερό, ένα διαβατήριο, μια σκεπή πάνω απ’ το κεφάλι σου. 
Πας να βγάλεις φωτογραφία έναν πιτσιρικά και ο ήχος του κινητού του θυμίζει όπλα... κάνει αυθόρμητα με τα χεράκια του την εικόνα του όπλου...
Και το βράδυ όταν κοιτάς τα παιδάκια σου τα βλέπεις με άλλα μάτια!!
Και τη ζωή και την καθημερινότητά σου τα βλέπεις με άλλα μάτια!
Όσα έχω δει και έχω ζήσει αυτούς τους 4 μήνες, δεν τα έχω δει στα 42 χρόνια της ζωής μου.
Γράφεται ιστορία και δεν το παίρνουμε χαμπάρι. 
Ο μπαμπάς μου ήταν μετανάστης στη Γερμανία... και μας έπαιζε στα μικράτα μας τραγουδώντας μας γερμανικά τραγούδια!
Και μέσα σε όλο αυτό γνώρισα υπέροχους ανθρώπους και διέγραψα απ’ την αληθινή μου ζωή άλλους τόσους».

Μου τα έστειλα όλα αυτά σε μήνυμα. Και τελειώνοντας έγραψε «Να τα διαβάσεις πρωί πρωί να σου φτιάξουν τη μέρα», συνοδεύοντας τη φράση με μια χαρούμενη φατσούλα. Κι εγώ τα διάβασα και λυπήθηκα. Και μετά που τα ξαναδιάβασα χαμογέλασα. Και μου έφτιαξαν τη μέρα. Γιατί μέσα απ’ τα μάτια και τα χέρια της Βιβίκας, βλέπουμε την ελπίδα.



Οι άνθρωποι βοηθούν. Και στέκονται βράχοι. Και δίνουν και παίζουν και ταΐζουν και ξεδιψάνε αυτόν που έχει ανάγκη. Και όσο υπάρχουν άνθρωποι σαν τη Βιβή, τη Μαρία, την Κωνσταντίνα, την Κικίτσα και τόσους άλλους πρέπει αυτές οι εικόνες να μας φτιάχνουν τη διάθεση. Να μας ταράζουν, αλλά να μας κάνουν να χαμογελάμε. Έτσι, για την ελπίδα. Εκείνη την πραγματική ελπίδα που βρίσκεις σε μερικά ζευγάρια χέρια που κάνουν πραγματικό εθελοντισμό. 
Είμαι περήφανη για σας. Είμαι περήφανη που είμαι φίλη σας!


V for Vallia

(για πληροφορίες και τις τρέχουσες ανάγκες στο 5ο Λύκειο επισκεφτείτε την σελίδα τους στο facebook: https://www.facebook.com/5olikeio/?fref=ts)

Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα

Αδιανόητη αυθαιρεσία: Διευθυντής Π.Ε αδικεί υποψήφιο Διευθυντή σχολείου και δημιουργεί «μπάχαλο» με εμπλοκή της δικαιοσύνης!

Κατάρτιση 500.000 ενηλίκων: 10.000 προσλήψεις εκπαιδευτών ενηλικών με έως 22 ευρώ την ώρα

Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με μόνο 65Є εγγραφή - Ξεκινάει 28 Μαρτίου

Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής (ΕΛΜΕΠΑ) με μόνο 50Є εγγραφή- αιτήσεις ως 28/3

2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη

Proficiency και Lower μόνο 95 ευρώ σε 2 μόνο ημέρες στα χέρια σας (ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση!)

ΕΥΚΟΛΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ και ΙΤΑΛΙΚΩΝ για εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις άμεσα

Google news logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Google News Viber logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Viber

σχετικά άρθρα

panelladikes 2023
Δ’ τάξη Λυκείων ΕΝΕΕΓΥΛ: Τράπεζα Θεμάτων-Τα «Γραπτώς Εξεταζόμενα» μαθημάτων στις απολυτήριες εξετάσεις
Τα «Γραπτώς εξεταζόμενα» μαθήματα στις απολυτήριες εξετάσεις της Δ’ τάξης των Λυκείων ΕΝΕΕΓΥΛ
Δ’ τάξη Λυκείων ΕΝΕΕΓΥΛ: Τράπεζα Θεμάτων-Τα «Γραπτώς Εξεταζόμενα» μαθημάτων στις απολυτήριες εξετάσεις
royla pispirigkou
Ρούλα Πισπιρίγκου: Σήμερα η απόφαση του Δικαστηρίου για τον θάνατο της 9χρονης Τζωρτζίνας
Σύμφωνα με την κατηγορία, το κίνητρο για την εγκληματική ενέργεια σε βάρος της κόρης της για την Πισπιρίγκου ήταν συγκεκριμένα «παθογενή»...
Ρούλα Πισπιρίγκου: Σήμερα η απόφαση του Δικαστηρίου για τον θάνατο της 9χρονης Τζωρτζίνας