Alfavita Newsroom Οι συνεχείς δηλώσεις από την πλευρά του υπουργείου και των στελεχών του, ακόμα και του πρωθυπουργού στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του, για τη νέα αναδιάρθρωση στην εκπαίδευση, δείχνουν τη βιασύνη των κυβερνώντων να υλοποιήσουν με γρήγορους ρυθμούς όλες τις εκκρεμότητες του τρίτου Μνημονίου και των οδηγιών ΕΕ και ΟΟΣΑ στην εκπαίδευση, ενώ παράλληλα στοχεύουν στην εξασφάλιση συναίνεσης από την κοινωνία και τους εκπαιδευτικούς για την «αναγκαιότητα» αυτών των αναδιαρθρώσεων.
Με την ολοκλήρωση του δικτύου των εκτεταμένων περικοπών στη Γενική Εκπαίδευση, με τις Υποργικές αποφάσεις και τις νομοθετικές διατάξεις Φίλη, η Κυβέρνηση ολοκλήρωσε ένα μεγάλο κεφάλαιο των μνημονιακών δεσμεύσεων που περιγράφονται στην έκθεση του ΟΟΣΑ, το κεφάλαιο της μείωσης της ανά μαθητή χρηματοδότησης από τον Γ.Κ.Π για τη λειτουργία της Δημόσιας Εκπαίδευσης.
Προσηλωμένη σε αυτό με θρησκευτική ευλάβεια, η Κυβέρνηση δημιουργεί τους όρους για το φθηνό σχολείο των πλεονασμάτων του 3,5% και του 4,5%- στα οποία συμφώνησε με τους «θεσμούς» που θα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα για την εξυπηρέτηση του απεχθούς χρέους, προκαλώντας κοινωνικό, μορφωτικό και εργασιακό σοκ στην Δημόσια Εκπαίδευση,
Για τα υπόλοιπα κεφάλαια της νεοφιλελεύθερης ατζέντας, που ετοιμάζεται η υλοποίησή τους, οι κυβερνώντες είναι άκρως αποκαλυπτικοί, μιας και ο νέος υπουργός Παιδείας, επεσήμανε ότι θα υλοποιήσει το σύνολο των μνημονιακών δεσμεύσεων της κυβέρνησης για την εκπαίδευση. Δηλώνοντας δηλαδή, ότι το τριετές πλάνο στην εκπαίδευση θα ανακοινωθεί μετά την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης και αφού συμφωνηθεί με τους θεσμούς, κάνοντας δηλαδή σαφές πως αρχίζει μια περίοδος στην οποία θα επιχειρηθούν μεγαλύτερες περικοπές και στροφή της Δημόσιας Εκπαίδευσης στο νεοφιλελεύθερο αστερισμό της αγοράς και της αξιολόγησης.
Οι στρατηγικές πολιτικές επιλογές τους έχουν ως βασικό οδηγό τα πρόσφατα ντοκουμέντα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη «Βελτίωση και τον εκσυγχρονισμό της Εκπαίδευσης», τις «διαπιστώσεις» από τα αποτελέσματα του πρόσφατου διαγωνισμού της PISA, την Ενδιάμεση Έκθεση του ΟΟΣΑ για την ελληνική εκπαίδευση, που θα δοθεί επίσημα στη δημοσιότητα στις αρχές-μέσα Φλεβάρη, ενώ δρομολογείται και η βασική του έκθεση για το 2017.
Το πλαίσιο εξάλλου και τα χρονοδιαγράμματα έχουν τεθεί και από τα πορίσματα του διαβόητου «Εθνικού Διαλόγου» για την Παιδεία, που βασικός της αρχιτέκτονας είναι ο νυν υπουργός Παιδείας.
Η « Έκθεση παρακολούθησης της εκπαίδευσης και της κατάρτισης του 2016» για την Ελλάδα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, δεν μασά τα λόγια της, βάζει τους στόχους ξεκάθαρα και στυγνά:
«Στο Μνημόνιο Συνεννόησης που συνήφθη τον Αύγουστο του 2015 στο πλαίσιο του τρίτου προγράμματος οικονομικής προσαρμογής, η εκπαίδευση αποτελεί μέρος της μελλοντικής εθνικής αναπτυξιακής στρατηγικής. Στο κείμενο αναφέρεται ότι ο ΟΟΣΑ θα κληθεί να προβεί σε επανεξέταση στου ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος…….που πρέπει να καλύψει όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης, μεταξύ άλλων… τα περιθώρια για περαιτέρω εξορθολογισμό τάξεων και σχολείων, την αποδοτικότητα και την αυτονομία των δημόσιων εκπαιδευτικών μονάδων, την ενίσχυση της καινοτομίας και της επιχειρηματικότητας, την αξιολόγηση των σχολείων και των εκπαιδευτικών…»
Το δημόσιο σχολείο, δηλαδή, πρέπει να λειτουργεί με το μοντέλο της αγοράς, πρέπει να υιοθετήσει τα κριτήρια του ιδιωτικού τομέα:
Με «αυτονομία» για να αναζητά πόρους για τη λειτουργία του αφού πρέπει να μειωθούν στο ελάχιστο οι δαπάνες για τη δημόσια εκπαίδευση.
Με «αποδοτικότητα», αφού ό,τι απομείνει από τις δημόσιες δαπάνες για την εκπαίδευση είναι «επένδυση» που πρέπει να πιάνει τόπο και ο τραγικά μειωμένος αριθμός των εκπαιδευτικών πρέπει να δίνει μέχρι εξαντλήσεως και την τελευταία ικμάδα της ψυχικών και σωματικών του αποθεμάτων για τη λειτουργία του σχολείου.
Με περαιτέρω «εξορθολογισμό» (τάξεων, σχολείων και πανεπιστημίων)-, δηλαδή συμπτύξεις τμημάτων και συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολείων, αφού διαπιστώνουν ότι δεν ήταν αρκετές αυτές που έγιναν από την εποχή της Διαμαντοπούλου εως σήμερα.
Με αγοραίους όρους λειτουργίας και διακυβέρνησης των ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Με δεσμούς μεταξύ έρευνας και εκπαίδευσης- συνεργασίας μεταξύ πανεπιστημίων, ερευνητικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων με σκοπό την ενίσχυση της καινοτομίας και της επιχειρηματικότητας
Και τέλος με αξιολόγηση των σχολείων και των εκπαιδευτικών, για να υπάρχει η απόλυτη πειθάρχηση, ο απόλυτος έλεγχος του παιδαγωγικού μας ρόλου σύμφωνα με τις επιταγές της εξουσίας, για να μετατίθεται σε εμάς η ευθύνη της διάλυσης της δημόσιας εκπαίδευσης. Για να μπορούν να μετρούν «αποτελέσματα» και «επιδόσεις» και να παίρνουν ανάλογα μέτρα.
Η αξιολόγηση «ξεπαγώνει»
Τα ψέματα τελείωσαν. Με τις δηλώσεις του ο Υπουργός Παιδείας Γαβρόγλου, από τις πρώτες μέρες που ανέλαβε, το είπε καθαρά: «ας μην φοβόμαστε τη λέξη αξιολόγηση». Έτσι λοιπόν οι σημερινοί κυβερνώντες, ανέλαβαν την επαναφορά της αξιολόγησης και δεσμεύτηκαν στους θεσμούς για την εφαρμογή τους.
Γνωρίζοντας όμως το στραπάτσο των προηγούμενων στη μάχη με το εκπαιδευτικό κίνημα, αναζητούν τους όρους μιας κλιμακωτής και σταδιακής εισαγωγής της κουλτούρας της αξιολόγησης στο εκπαιδευτικό σύστημα, που θα το προσαρμόσει στην επίτευξη των στόχων του ΟΟΣΑ για περικοπές σε δαπάνες, δομές και προσωπικό, αλλά και στη νεοφιλελεύθερη στόχευση για κατηγοριοποίηση σχολείων –μαθητών – εκπαιδευτικών, στη βάση μιας προκαθορισμένης και μετρήσιμης αποτελεσματικότητας.
Ξεδιπλώνουν τη νέα αυτή απόπειρα, δυο χρόνια μετά το πάγωμα της προηγούμενης, ξεκινώντας και πάλι με πρώτο βήμα την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας. Η καρδιά της λογικής της είναι ότι η σχολική μονάδα είναι ο βασικός φορέας βελτίωσης της παρεχόμενης εκπαίδευσης ενώ οι εκπαιδευτικοί, οι μαθητές και οι γονείς με τις δράσεις τους είναι υπεύθυνοι για την αποτελεσματικότερη οργάνωση της διοίκησης και της διαχείρισης της σχολικής μονάδας, διαδίδοντας ότι αυτός θα είναι «κατ’ αρχήν» ο κεντρικός μηχανισμός της αξιολόγησης το επόμενο διάστημα, ενώ κρατούν ενεργούς όλους τους νόμους, τα Π.Δ, τις ηλεκτρονικές πλατφόρμες, τα παρατηρητήρια, τους οργανισμούς τύπου ΑΔΙΔΠΕ, αλλά και στη θέση τους -με ανανεωμένη θητεία, όλους τους επίδοξους αξιολογητές της προηγούμενης περιόδου.
Η αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας, είναι η πλήρης προσαρμογή του σχολείου στα δεδομένα των περικοπών, η στοχοποίηση των εκπαιδευτικών για τα μορφωτικά ελλείμματα που γεννούν στους μαθητές οι περικοπές αυτές, η ανάληψη της ευθύνης από τους εκπαιδευτικούς για τα λάθη, τις τραγικές ελλείψεις και τις ανεπάρκειες της εκπαιδευτικής πολιτικής, η ενοχοποίησή τους ως υπευθύνων για τις άνισες επιδόσεις των μαθητών, που δημιουργούνται από κοινωνικές αιτίες έξω από το σχολείο, ο πειθαναγκασμός των σχολείων στην αναζήτηση πόρων επιβίωσης από την αγορά, ώστε μπροστά στην οικονομική τους ασφυξία, να αποκτήσουν οικονομική αυτοτέλεια με κάθε τίμημα, Υπουργού εμπλέκουν στη διαδικασία της αυτοαξιολόγησης τους γονείς και την τοπική κοινωνία. Είναι η ασφαλέστερη μέθοδος για την κατηγοριοποίηση των σχολικών μονάδων, για να «φανούν» τα καλά και τα κακά σχολεία, αυτά που περνούν τον πήχυ και χρηματοδοτούνται κι αυτά που υστερούν κι αφήνονται στην τύχη τους, να μαραζώσουν και να κλείσουν. Για αυτούς τους λόγους η μαχόμενη εκπαίδευση, όταν είπε ένα συντριπτικό «όχι στην αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας», πριν τρία χρόνια. Αυτό θα κάνει και τώρα, γιατί δεν άλλαξε τίποτα!
Στην ίδια λογική, της σταδιακής εισαγωγής και συμφιλίωσης της εκπαίδευσης με την κουλτούρα της αξιολόγησης, εντάσσεται κι η επαγγελία για την περιγραφική αξιολόγηση των μαθητών, που ενώ φαίνεται ως προοδευτική και βελτιωμένη εκδοχή των παραδοσιακών μεθόδων της αριθμητικής βαθμολόγησης, αποτελεί μια άλλης μορφής αξιολόγηση και κατηγοριοποίηση των μαθητών, η οποία από μόνη της δεν οδηγεί σε ένα δημοκρατικότερο σχολείο που αμβλύνει τις διαφορές τους. Και φυσικά, τίποτα δεν εμποδίζει τη σύνδεση της αξιολόγησης των μαθητών με τα κριτήρια της αυτοαξιολόγησης της σχολικής μονάδας, όπως και την περαιτέρω συσχέτιση των περιγραφικών επιδόσεων των μαθητών με την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.
Τα καθησυχαστικά επιχειρήματα των Υπουργών των προηγούμενων κυβερνήσεων ανέσυρε ο Υπουργός Παιδείας, για να ξανασερβίρει την « παγωμένη» αξιολόγηση. Οι κυβερνητικές δηλώσεις, πως η ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών (πλην των στελεχών) δεν είναι στις άμεσες προτεραιότητες της κυβέρνησης, αλλά και η «διαβεβαίωση» για τον μη τιμωρητικό χαρακτήρα της αξιολόγησης, εξηγούνται αποκλειστικά ως απόπειρα καθησυχασμού της εκπαιδευτικής κοινότητας. Τον έωλο χαρακτήρα αυτών των κυβερνητικών δεσμεύσεων αποκάλυψε ο ίδιος ο Υπουργός, που σε ερώτηση δημοσιογράφου δεν επιβεβαίωσε, αλλά και δεν απέκλεισε τη γενίκευσή της σε όλους τους εκπαιδευτικούς, οι ίδιοι οι «θεσμοί» όταν διέρρεαν πως για να εγκρίνουν στο μέλλον προσλήψεις μονίμων εκπαιδευτικών πρέπει να προηγηθεί αξιολόγηση για την απομάκρυνση των «ακατάλληλων», αλλά κι ο πρόσφατος νόμος για την κινητικότητα των δημοσίων υπαλλήλων που κρατά και τους εκπαιδευτικούς σε ομηρία στη βάση της αρνητικής αξιολόγησης. Και το κυριότερο είναι πως το νομοθετικό πλαίσιο υπάρχει: Είναι ο νόμος 4142/13 για την «Αρχή Διασφάλισης της Ποιότητας στην Εκπαίδευση», τη γενική αρχή που εποπτεύει την αξιολόγηση και που δεν έχει καταργηθεί, είναι ο νόμος 3848/10 για την «Αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού και καθιέρωση κανόνων αξιολόγησης και αξιοκρατίας στην εκπαίδευση», είναι το Π.Δ/152, της ατομικής αξιολόγησης, των ποσοστώσεων και του προκαθορισμού των «ακατάλληλων» εκπαιδευτικών, που είναι στη θέση του. Το οπλοστάσιο είναι έτοιμο!
Δεν μπορεί να υπάρχει πια καμιά αυταπάτη: οι απαιτήσεις των θεσμών για «εξαντλητική και αυστηρή αξιολόγηση του εκπαιδευτικού προσωπικού για να απολυθούν οι ακατάλληλοι», όπως διατυπώθηκαν στις συναντήσεις με το Φίλη και το Γαβρόγλου, η απόλυση των «επίορκων» και η μισθολογική και βαθμολογική στασιμότητα για όσους έχουν τρεις αρνητικές αξιολογήσεις που ζητούν οι δανειστές για το συνολικό δημόσιο, οι «συστάσεις» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τα πορίσματα του «διαλόγου», τα νομοσχέδια για την «κινητικότητα» και τις μετακινήσεις των δημοσίων υπαλλήλων, οι οποίες θα γίνονται και αυτές μετά από αξιολόγηση οργανισμών και προσωπικού, είναι όλα κομμάτια ενός παζλ που καταλήγουν σε ένα και μοναδικό στόχο: στις απολύσεις, στην υποχρεωτική κινητικότητα, στην ακόμα μεγαλύτερη συρρίκνωση του δημόσιου σχολείου.
Μετά από εφτά χρόνια μνημονίων και συντηρητικών αναδιαρθρώσεων στην εκπαίδευση, μετά από χρόνια μηδενικών διορισμών, δραματικής μείωσης του εκπαιδευτικού προσωπικού και αύξησης της ελαστικής εργασίας, μετά από τις συνεχείς μειώσεις των δημόσιων δαπανών για την παιδεία, την κυριαρχία των προγραμμάτων ΕΣΠΑ που καθορίζουν μορφές και περιεχόμενα, και μετά από τις υπουργικές αποφάσεις για το «ενιαίο» ολοήμερο δημοτικό και νηπιαγωγείο που έχουν διαλύσει δημοτικά και νηπιαγωγεία, εκπαιδευτικούς και μαθητές, θα έρθει για μια ακόμα φορά το υπουργείο Παιδείας να δείξει με το δάχτυλο τους εκπαιδευτικούς αν το σχολείο «δεν υλοποιεί τους στόχους του»!
Δεν ξεχνάμε τις μάχες που δώσαμε χιλιάδες εκπαιδευτικοί ενάντια στην αξιολόγηση-αυτοαξιολόγηση.
Λέμε ξανά ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ!
Το «όχι στην αξιολόγηση», που διατράνωσε η μαχόμενη εκπαίδευση στη μεγάλη μάχη της προηγούμενης περιόδου, θέλει να αποφύγει η σημερινή νεομνημονιακή Κυβέρνηση και η τωρινή ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας. Επιδίωξη του Υπουργείου Παιδείας και της κυβέρνησης είναι να εξασφαλίσουν συναίνεση μέσα από τον κλάδο στην πολιτική που θα εφαρμόσει. Στη βάση αυτή, όπως και το 2013, έτσι και τώρα, νυν αλλά και πρώην στελέχη του υπουργείου Παιδείας μας υπενθυμίζουν τα «οφέλη» της πιλοτικής εφαρμογής της αυτοαξιολόγησης σε σχολικές μονάδες που επιχειρήθηκε να εφαρμοστεί το 2010! -Έτσι γίνεται όταν πηγαίνεις από την πλευρά της μάχιμης εκπαίδευσης στην πλευρά της εξουσίας.
Οι εκπαιδευτικοί όμως δεν ξεχνάμε ότι με πρωτοφανέρωτη μαζικότητα, συλλογικότητα και αποφασιστικότητα δώσαμε τη μάχη σχολείο το σχολείο σε ολόκληρη τη χώρα. Δεν ξεχνάμε τις μάχες που δώσαμε χιλιάδες εκπαιδευτικοί έξω από το Υπουργείο Παιδείας ενάντια στα ΜΑΤ και στην καταστολή στα σεμινάρια των στελεχών της εκπαίδευσης για την εφαρμογή της αξιολόγησης, όπως και το σύνολο σχεδόν των αντίστοιχων σεμιναρίων των διευθυντών των σχολείων.
Όπως και τότε, έτσι και τώρα δεν θα τους κάνουμε τη χάρη! Δεν θα επιτρέψουμε στην κυβέρνηση να «μας ζητήσει και τα ρέστα» γιατί δήθεν δεν «πιάσαμε τους στόχους», γιατί δεν «ανταποκριθήκαμε στους δείκτες».
Όπως επίσης, γνωρίζουμε πλέον πολύ καλά πόσο δίκιο είχαν τα πρωτοβάθμια εκπαιδευτικά σωματεία, που απέρριψαν και κατήγγειλαν πέρσι τον στημένο διάλογο για την Παιδεία, ο οποίος οδήγησε στην καταιγίδα, που πλήττει σήμερα κάθε σχολική μονάδα. Γνωρίζοντας πολύ καλά ότι η τυπική συμμετοχή των εκπαιδευτικών Ομοσπονδιών ΟΛΜΕ-ΔΟΕ στο διάλογο, μέχρι σχεδόν την ολοκλήρωσή του, έδωσε στην κυβέρνηση το απαραίτητο δημοκρατικό άλλοθι, για να φέρει τα νομοθετήματα που ανέτρεψαν τα πάντα στα σχολεία από τη έναρξη της νέας χρονιάς.
Η μάχη της αξιολόγησης που έχουμε μπροστά μας και η αντίσταση στο δεύτερο κύμα της νεοφιλελεύθερης αναδιάρθρωσης που υλοποιεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στη δημόσια εκπαίδευση, επιχειρώντας να σαρώσει μορφωτικά δικαιώματα και την εργασιακή αξιοπρέπεια των εκπαιδευτικών, δεν μπορεί να δοθεί με «ναι μεν αλλά», με υπεκφυγές, με κωλυσιεργίες, με αναμονή «περισσότερων εξηγήσεων» από το Υπουργείο, με αποπροσανατολισμούς για «καλή» και «κακή» αξιολόγηση. Κανείς δε δικαιούται να παράσχει το παραμικρό άλλοθι σε μια κυβέρνηση που ενώ υπακούει τυφλά στις αντιδραστικές επιταγές των δανειστών, διατείνεται ανερυθρίαστα πως αφουγκράζεται και υλοποιεί θέσεις του κλάδου! Ποιος λοιπόν θα πάει να συναινέσει ή να διαπραγματευτεί τους όρους της σφαγής των εργασιακών και μορφωτικών δικαιωμάτων στη δημόσια Εκπαίδευση; Από πού νομιμοποιείται;
Καλούμε λοιπόν την Ομοσπονδία να μην συμμετάσχει σε οποιουδήποτε τύπου νέο «διάλογο», γενικό ή θεματικό, με το Υπουργείο Παιδείας, για την υλοποίηση του αντιδραστικού μετασχηματισμού της εκπαίδευσης.
Καμιά αναμονή-Καμιά συναίνεση! Οργανώνουμε την αντίστασή μας-Ορθώνουμε τείχος απέναντι στα σχέδιά τους!
Μπροστά σ’ αυτές τις εξελίξεις δεν υπάρχει κανένα περιθώριο αναμονής και εφησυχασμού. Απέναντι σε αυτήν την επίθεση είναι μονόδρομος η αντίσταση κι ο αγώνας μας! Με τρόπο συλλογικό και αποφασιστικό, πρέπει να δώσουμε τη μάχη ενάντια στην αξιολόγηση-αυτοαξιολόγηση που θέλει ουσιαστικά να μας κάνει συνένοχους στη διάλυση του δημόσιου σχολείου. Πρέπει για μια ακόμα φορά να αντισταθούμε σθεναρά, να υψώσουμε το μπόι μας απέναντι στην πολιτική που διαλύει τα σχολεία και τις ζωές μας. Και θα το κάνουμε! Μέσα από τις συλλογικές μας διαδικασίες, το ξαναζωντάνεμα και την επανεκκίνησή τους, να ετοιμαστούμε από τώρα για τη μάχη που έχουμε μπροστά μας!
Οι εκπαιδευτικοί μπορούμε να γίνουμε η ατμομηχανή του κινήματος, που θα υπερασπιστεί το δικαίωμα σε μια πραγματικά δημόσια και δωρεάν παιδεία και θα παλέψει για την ανατροπή της μνημονιακής λεηλασίας. Καλούμε τα πρωτοβάθμια εκπαιδευτικά σωματεία, τους συναδέλφους και όλον τον κόσμο του αγώνα σε έναν άλλο διάλογο, αυτόν της αγωνιστικής συνεννόησης. Σε ένα μέτωπο αντίστασης και αγώνα, που θα ξεκινάει από κάθε σχολείο, θα συγκροτείται στους συλλόγους και στις Γ.Σ και θα συνενώνει όλον τον κλάδο και στις δυο βαθμίδες. Που θα ξαναβρεί το νήμα αλλά και το νόημα των πραγματικών μαχητικών αγώνων, θα φωνάξει ένα στεντόρειο «Όχι στην αξιολόγηση», θα μπλοκάρει παλιούς και νέους αξιολογητές, θα ακυρώσει την αναδιάρθρωση και την αποδόμηση της δημόσιας εκπαίδευσης.
· Καμιά αξιολόγηση, κάθε είδους και κάθε μορφής – Κανένας αξιολογητής στην τάξη.
· Να καταργηθεί όλο το αυταρχικό – αντιδραστικό θεσμικό πλαίσιο της αξιολόγησης, εσωτερικής, εξωτερικής, σχολείων και εκπαιδευτικών. Κατάργηση όλου του νομοθετικού πλαισίου της αξιολόγησης-αυτοαξιολόγησης (Ν. 2986/2002, Ν. 3848/2010, Ν. 4024/2011, Ν. 4142/2013 και Π.Δ. 152/2013) – Κατάργηση του ΙΕΠ, της ΑΔΙΠΠΔΕ, του παρατηρητηρίου και των πλατφορμών αξιολόγησης-αυτοαξιολόγησης
ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Παζάλος Γιώργος Θεοδωρόπουλος Θοδωρής
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με μόνο 65Є εγγραφή - έως 17 Απριλίου
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής (ΕΛΜΕΠΑ) με μόνο 50Є εγγραφή- αιτήσεις ως 17/4
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
Proficiency και Lower μόνο 95 ευρώ σε 2 μόνο ημέρες στα χέρια σας (ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση!)
ΕΥΚΟΛΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ και ΙΤΑΛΙΚΩΝ για εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις άμεσα
