Alfavita Newsroom Δημοσιεύω δύο Ενστάσεις που υπέβαλλα προς το ΠΥΣΔΕ Καρδίτσας αναφορικά με την τοποθέτηση μόνιμων εκπαιδευτικών σε δομές ΕΑΕ χωρίς κάποια ουσιαστική εξειδίκευση και προσόν στην ΕΑΕ, καθώς και την Απάντηση του Διευθυντή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Καρδίτσας. Αναμένουμε σαφή ενημέρωση στα ερωτήματα της δεύτερης ένστασης. Η ουσία της ένστασής μου έχει να κάνει με το σκεπτικό και τις αποφάσεις της ΔΔΕ Καρδίτσας. Σκοπός της δημοσίευσης των Ενστάσεών μου είναι να προβληματίσω, έστω και λίγο, συναδέλφους εκπαιδευτικούς, μόνιμους και αναπληρωτές, για το που οδηγούνται τα πράγματα για την εκπαίδευση γενικά και την Ειδική Αγωγή πιο συγκεκριμένα. Θα προέτρεπα αρκετούς συναδέλφους, αναπληρωτές και μόνιμους, να κινηθούν με ανάλογο τρόπο καθώς η επόμενη σχολική χρονιά θα είναι πολύ δυσκολότερη για πολλούς εκπαιδευτικούς.
Με αφορμή τις ενστάσεις μου καταθέτω επίσης μερικές σκέψεις και προβληματισμούς μου.
Φετινό «θύμα» των τραγικών αποφάσεων του ΥΠΠΕΘ ήμουν και η ίδια ως υποψήφια αναπληρώτρια εκπαιδευτικός ΕΑΕ του κλάδου ΠΕ19 Πληροφορικής (και ΠΕ60 Νηπιαγωγών). Όπως οι περισσότεροι γνωρίζουμε Ο Υπουργός Παιδείας κ. Φίλης και οι συν αυτώ (γιατί είναι σίγουρο ότι ο κ. Φίλης δεν έχει την παραμικρή γνώση σε θέματα Ειδικής Αγωγής) με τροπολογία στα τέλη Αυγούστου σχεδόν εξάλειψε τα προσόντα και τις γνώσεις που πρέπει να έχει κάποιος εκπαιδευτικός για να τοποθετηθεί σε ΣΜΕΑΕ με μοναδικό σκοπό, όπως είναι εύκολα αντιληπτό, να τοποθετήσει μόνιμους υπεράριθμους εκπαιδευτικούς, να λιγοστέψουν οι πιστώσεις σε προσλήψεις αναπληρωτών ΕΑΕ και να γίνει έτσι εξοικονόμηση χρημάτων. Ο κ. Φίλης έκανε αυτό που δεν τόλμησαν αρκετοί προκάτοχοί του τα τελευταία 10 χρόνια, δηλαδή να τοποθετήσει σε δομές Ειδικής Αγωγής εκπαιδευτικούς χωρίς καμία εξειδίκευση ή «προσόν».
Η ΔΔΕ Καρδίτσας έσπευσε στις 16-9-2016 (ΠΡΑΞΗ 26 του ΠΥΣΔΕ) να τοποθετήσει στο Ειδικό Επαγγελματικό Γυμνάσιο (πρώην ΤΕΕ Ειδικής Αγωγής) μόνιμη υπεράριθμη εκπαιδευτικό του κλάδου ΠΕ 19 χωρίς κάποια ουσιαστική εξειδίκευση και προσόν στην ΕΑΕ, όπως τουλάχιστον προκύπτει από την Απάντηση της ΔΔΕ Καρδίτσας στην πρώτη Ένστασή μου. Άλλοι δύο μόνιμοι εκπαιδευτικοί (ΠΕ02 Φιλολόγων και ΠΕ12.01 Πολιτικών Μηχανικών Αρχιτεκτόνων Τοπογράφων) φαίνεται να τοποθετούνται στο ίδιο σχολείο με τις ΠΡΑΞΗ 26 και 28 του ΠΥΣΔΕ Καρδίτσας, χωρίς να είμαι σε θέση να γνωρίζω εάν έχουν κάποια εξειδίκευση και προσόν στην ΕΑΕ. Αποτέλεσμα της παραπάνω απόφασης της ΔΔΕ Καρδίτσας, αλλά πιθανόν και άλλων Διευθύνσεων, ήταν τόσο εγώ όσο και πολλοί άλλοι αναπληρωτές ανά την Ελλάδα να μείνουμε άνεργοι για τη φετινή χρονιά. Προσωπικά αισθάνομαι ότι οι οικονομικές θυσίες (απόκτηση πανεπιστημιακού πτυχίου Πληροφορικής και πτυχίου Νηπιαγωγού, μεταπτυχιακό ΕΑΕ, σεμινάριο 400 ωρών ΕΑΕ, γραφή Braille για άτομα με προβλήματα όρασης και λοιπά σεμινάρια στην ΕΑΕ) αλλά κυρίως η ψυχική και συναισθηματική κόπωση γυρίζοντας αρκετά μέρη της Ελλάδας σαν αναπληρώτρια εκπαιδευτικός δεν έχουν πιθανόν αντίκρισμα από εδώ και πέρα. Τα ίδια και χειρότερα συμβαίνουν και θα συμβούν και για χιλιάδες άλλους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς ΕΑΕ στο άμεσο μέλλον.
Θα εκθέσω όμως και μερικές σκέψεις για το τι σημαίνουν τέτοιες διοικητικές αποφάσεις όπως της ΔΔΕ Καρδίτσας.
Το να τοποθετούνται σε δομές ΕΑΕ εκπαιδευτικοί χωρίς εξειδίκευση και σχετικά προσόντα είναι εξαιρετικά ΑΝΗΘΙΚΟ απέναντι στους μαθητές με αναπηρία και τις οικογένειές τους, κυρίως, αλλά και απέναντι στους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς ΕΑΕ, δευτερευόντως. Και εξηγώ το ΑΝΗΘΙΚΟ του ζητήματος. Εάν σε ένα ειδικό σχολείο που φοιτούν μαθητές με αναπηρίες (π.χ. αυτισμό, νοητική υστέρηση, ψυχοσυναισθηματικές διαταραχές, εγκεφαλική παράλυση) τοποθετούνται εκπαιδευτικοί χωρίς «ουσιαστική» εξειδίκευση, τότε αυτό που συμβαίνει είναι απλά οι μαθητές να πηγαινοέρχονται για κάποια χρόνια στο σχολείο χωρίς να βελτιώνουν στο ελάχιστο τις όποιες, για την αναπηρία τους, εφικτές δεξιότητες, που θα τους κάνουν λειτουργικούς ως ένα βαθμό, είτε για να μπορούν να ζήσουν μόνοι τους είτε για να είναι λιγότερο εξαρτώμενοι από τους γονείς τους.
Θα φέρω όμως και ένα χοντροειδές παράδειγμα, χρησιμοποιώντας το χώρο της υγειάς, για να γίνω περισσότερο κατανοητή στο τι σημαίνει η απόφαση της κάθε ΔΔΕ Καρδίτσας να τοποθετήσει μόνιμους εκπαιδευτικούς σε δομές Ειδικής Αγωγής χωρίς εξειδίκευση και προσόντα στην ΕΑΕ. Εάν ένα νοσοκομείο έχει 5 υπεράριθμους γιατρούς στην ορθοπεδική κλινική και τους τοποθετήσει στην καρδιολογική κλινική που έχει ελλείψεις, μπορείτε να φανταστείτε τι θα συμβεί σε ένα καρδιοπαθή ασθενή που θα τον κουράρει ή θα τον χειρουργήσει ένας ορθοπεδικός γιατρός; Ο καρδιοπαθής ασθενής πιθανόν ή δεν θα έχει κάποια σωστή θεραπευτική αντιμετώπιση, στην καλύτερη των περιπτώσεων, ή θα τον σκοτώσει ο ορθοπεδικός γιατρός που θα τον χειρουργήσει, στην χειρότερη των περιπτώσεων. Βέβαια, επειδή σε αυτή τη χώρα τίποτα δεν μου κάνει πλέον εντύπωση, μπορεί να βρει κανείς και υποστηρικτές της άποψης «έλα μωρέ, και ο ορθοπεδικός 6 χρόνια σπουδές έκανε στην ιατρική. Με ένα σεμινάριο και 1-2 μήνες πρακτικής «εκπαίδευσης» από τους συναδέλφους του στην καρδιολογική κλινική άνετα μπορεί να δουλέψει σαν καρδιολόγος». Στην περίπτωση του ειδικού σχολείου ο ανειδίκευτος εκπαιδευτικός απλώς «σκοτώνει» τους μαθητές με αναπηρία και τις οικογένειές τους έμμεσα και μακροπρόθεσμα για το υπόλοιπο της ζωής τους καθώς δεν προσφέρει στους μαθητές τις απαραίτητες γνώσεις και δεξιότητες. Στην περίπτωση των μαθητών με αναπηρία οι συνέπειες, όπως μπορεί να αντιληφθεί κάποιος, δεν είναι άμεσες όπως του καρδιοπαθή ασθενή που μπορεί να πεθάνει άμεσα.
Μπορεί άραγε να φανταστεί κανείς την εξοντωτική καθημερινότητα (σωματική, οικονομική, ψυχική, συναισθηματική) μιας οικογένειας που έχει για παράδειγμα παιδί με αυτισμό ή με εγκεφαλική παράλυση; Τίποτα δεν είναι αυτονόητο για αυτή την οικογένεια. Αυτά που κάνει ένα φυσιολογικό παιδί 5 ετών ( π.χ. να πάει στην τουαλέτα μόνο του, να πιάσει το πιρούνι και να φάει μόνο του, να κάνει μπάνιο μόνο του, να βγει στην αυλή του σπιτιού του μόνο του κτλ κτλ κτλ) δεν είναι καθόλου αυτονόητα για γονείς που έχουν παιδί με αναπηρία γιατί θα πρέπει οι ίδιοι γονείς το «παιδί» τους που είναι 30 ετών να το σηκώσουν από το κρεβάτι του, να το πάνε στην τουαλέτα και να το καθαρίσουν, να του πλύνουν το πρόσωπο, να του κάνουν μπάνιο, να του μαγειρέψουν και να το ταΐσουν (πιθανόν και στο στόμα), να το πάνε βόλτα, να του παρέχουν την όποια δυνατή «ειδική» εκπαίδευση κτλ κτλ κτλ. Και όλα αυτά από τότε που θα γεννηθεί το παιδί μέχρι να πεθάνουν οι γονείς. Με χρόνια συστηματικής, εξειδικευμένης και ουσιαστικής εκπαίδευσης κάποια παιδιά με βαριά αναπηρία είναι πιθανόν να κατακτήσουν στα 30 τους χρόνια δεξιότητες που ένα φυσιολογικό παιδί κατακτά στην ηλικία των 3 με 5 ετών. Βέβαια όλα αυτά για τους περισσότερους από εμάς, που δεν έχουμε παιδί με αναπηρία, ούτε καν περνάνε από το μυαλό γιατί το παιδί μας στα 3 του χρόνια έχει μάθει να πάει μόνο του στην τουαλέτα, μπορεί να πιάσει το πιρούνι και να φάει μόνο του και να συνεργαστεί με τους γονείς για τα περισσότερα ζητήματα της καθημερινότητας.
Τώρα το ΑΝΗΘΙΚΟ του ζητήματος απέναντι σε κάθε αναπληρωτή εκπαιδευτικό ΕΑΕ που διεκδικεί το δικαίωμα στην εργασία (επιβίωση για πολλούς κυριολεκτικά) και στο δικαίωμα να μην αδικείται. Εγώ για παράδειγμα με πολύ κόπο τελείωσα δύο πανεπιστημιακές σχολές (Πληροφορική στο Πανεπιστήμιο Πειραιά και Νηπιαγωγός στο Πανεπιστήμιο Αθηνών) και απέκτησα την όποια εξειδίκευση ήταν εφικτή και προσβάσιμη (σεμινάριο 400 ωρών ΕΑΕ, μεταπτυχιακό στην ΕΑΕ, γνώση γραφής Braille και άλλα σεμινάρια στην ειδική αγωγή). Εκτός από τον κόπο που καταβάλει κάποιος, είναι αυτονόητες για όλους μας και οι οικονομικές θυσίες κάποιου που τελειώνει δύο πανεπιστημιακές σχολές και προσπαθεί να αποκτήσει την όποια εξειδίκευση στην ΕΑΕ που είναι προσβάσιμη (για την ποιότητα της εξειδίκευσης στην ΕΑΕ πολλών εκπαιδευτικών, μόνιμων και αναπληρωτών, μπορούμε να κάνουμε μεγάλη κουβέντα).
Οι επιπλέον προσωπικές θυσίες μου ήταν φυσικά η περιπλάνησή μου σε αρκετά μέρη της Ελλάδας, για αρκετά χρόνια, σε διάφορες δομές ΕΑΕ, με αποτέλεσμα τη μεγάλη καθυστέρηση στη δημιουργία οικογένειας.
Δυστυχώς όμως ο κ. Φίλης, οι σύμβουλοί του, οι κομματικοί και όχι μόνο «υποστηρικτές του» (με τα λόγια και τις πράξεις τους) με τις Αυγουστιάτικες τροπολογίες τους (για τις οποίες κατηγορούσαν τις προηγούμενες πολιτικές ηγεσίες του ΥΠΠΕΘ) θα αφήσει αρκετές χιλιάδες αναπληρωτές χωρίς εργασία, αλλά κυρίως θα αποτελειώσει την ήδη διαλυμένη ειδική αγωγή, καθώς τα περισσότερα ειδικά σχολεία έχουν καταντήσει χώροι στάθμευσης των μαθητών με αναπηρία χωρίς να προσφέρουν ουσιαστική για τη ζωή τους εκπαίδευση. Αλλά είπαμε, πάνω από όλα η εξοικονόμηση χρημάτων, η εξυπηρέτηση συντεχνιών και με λίγη θέληση και φαντασία ο ορθοπεδικός μπορεί να κάνει και χειρουργείο καρδιάς.
Αν όντως υπάρχουν εκπαιδευτικοί (δυστυχώς φοβάμαι ότι υπάρχουν πολλοί) που επικροτούν και υποστηρίζουν τέτοιες αποφάσεις (τοποθέτηση σε ΣΜΕΑΕ εκπαιδευτικών χωρίς εξειδίκευση και χωρίς προσόντα στην ΕΑΕ), τότε σας παρακαλώ να τους ρωτήσετε τι είδους εκπαίδευση προσφέρουν σε παιδιά με αναπηρίες (π.χ. εγκεφαλική παράλυση, αυτισμό, ψυχοσυναισθηματικές διαταραχές) εκπαιδευτικοί χωρίς εξειδίκευση και προσόντα στην ΕΑΕ, όταν εκπαιδευτικοί με εξειδίκευση και πολλά χρόνια εργασιακής εμπειρίας σε δομές ΕΑΕ αναφέρουν ότι αρκετές φορές δυσκολεύονται ή και αποτυγχάνουν να δώσουν λύσεις σε περιπτώσεις μαθητών με αναπηρία.
Και για να προλάβω ένα ευρέως διαδεδομένο επιχείρημα που ακούω από κάποιους τα τελευταία 20 χρόνια αναφορικά με την αναγκαιότητα στελέχωσης των ΣΜΕΑΕ με «πραγματικά εξειδικευμένους» εκπαιδευτικούς στην Ειδική Αγωγή. Αυτό που λέγεται από κάποιους είναι: «Και ένα σωρό προσόντα και μεταπτυχιακά και εξειδικεύσεις να έχει κάποιος στην ειδική αγωγή, εάν δεν είναι ευσυνείδητος και δεν αγαπά τα παιδιά, τότε είναι χειρότερος και από αυτόν που δεν γνωρίζει τίποτα στην ειδική αγωγή». Βέβαια οι επικίνδυνοι «υποστηρικτές» του παραπάνω επιχειρήματος ποτέ δεν συγκρίνουν έναν ευσυνείδητο και εργατικό εκπαιδευτικό χωρίς εξειδίκευση με έναν ευσυνείδητο και εργατικό εκπαιδευτικό με εξειδίκευση και προσόντα στην ΕΑΕ. Πάντα τοποθετούν έναν ευσυνείδητο ανειδίκευτο εκπαιδευτικό απέναντι σε έναν ασυνείδητο ειδικευμένο εκπαιδευτικό. Εγώ προσωπικά, δεν θα επέτρεπα σε καμία περίπτωση στον πιο ευσυνείδητο ορθοπεδικό γιατρό της Ελλάδας (εκπαιδευτικός χωρίς εξειδίκευση) να χειρουργήσει την καρδιά του παιδιού μου. Αλήθεια, ένας ορθοπεδικός γιατρός που το παιδί του έχει πρόβλημα με την καρδιά του, αναλαμβάνει μόνος του τη θεραπεία του παιδιού του (μιας και είναι αυτονόητο ότι αγαπά το παιδί του περισσότερο από κάθε άλλον) ή ψάχνει να βρει τον καλύτερα εξειδικευμένο και έμπειρο καρδιολόγο;
Κασκαμπά Νίκη
Εκπαιδευτικός ΠΕ19 Πληροφορικής και ΠΕ60 Νηπιαγωγών.
Πατήστε πάνω στους συνδέσμους για να δείτε αναλυτικά τα έγγραφα
Ενστάσεις Εκπαιδευτικού ΕΑΕ, Απάντηση ΔΔΕ Καρδίτσας
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με μόνο 65Є εγγραφή - έως 22 Απριλίου
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής (ΕΛΜΕΠΑ) με μόνο 50Є εγγραφή- αιτήσεις ως 22/4
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
Proficiency και Lower μόνο 95 ευρώ σε 2 μόνο ημέρες στα χέρια σας (ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση!)
ΕΥΚΟΛΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ και ΙΤΑΛΙΚΩΝ για εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις άμεσα
