Alfavita Newsroom Ακόμα κι αν δεν μπορούμε να νικήσουμε και να αποτρέψουμε πχ απολύσεις, πάλι οφείλουμε να σκεφτούμε πώς θα βρεθούμε σε καλύτερη κατάσταση εμείς, μαζί με το υπόλοιπο κίνημα την επόμενη περίοδο.
Εκτίμηση του αντιπάλου: Δεν αντιμετωπίζουμε μια τυχαία κυβέρνηση. Η κυβέρνηση συνδέει κάθε νόμο και ρύθμιση που κατεβάζει προς ψήφιση, με την επιβίωσή της, αλλά και την επιβίωση της χώρας. Επίσης, εντάσσει κάθε ρύθμιση σε ένα γενικότερο πλάνο (μνημόνιο – επόμενη δόση). Άρα, δεν υπάρχουν περιθώρια για συντεχνιακά ή κλαδικά κέρδη. Ακόμα κι αν προκύψουν τέτοια, θα είναι προϊόν γενικότερων πολιτικών εξελίξεων ή ανακατατάξεων.
Εκτίμηση της κατάστασης του κλάδου: Εδώ θέλει ιδιαίτερη προσοχή, γιατί χωρίς την πλειοψηφία του κλάδου δεν πάμε πουθενά. Δεν πάμε να κάνουμε ακτιβισμό από λίγους και εκλεκτούς. Επίσης δεν λέμε “πάμε κι όσοι είμαστε” γιατί αν για παράδειγμα την εξαγγελθείσα απεργία δεν την κάνει η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων θα μετρήσουμε οδυνηρή ήττα. Εννοείται ότι οι απόψεις του τύπου “οι συνάδελφοι κοιμούνται”, για το κομμάτι του κλάδου που δεν συμμετέχει στις κινητοποιήσεις, όχι μόνο δεν βοηθούν αλλά εντείνει διαχωρισμούς.
Η ηγεσία του κλάδου μας, το ΔΣ της ΟΛΜΕ, προφανώς αδυνατεί να παίξει το ρόλο του επιτελείου εκείνου, που θα κάνει την εξής δουλειά: Εκτίμηση και σχέδιο δράσης για νίκη. Υπάρχει τέτοιο τους κρίσιμους τελευταίους μήνες; Ή γίνονται οι αγώνες για να γίνονται; Αντανακλαστικά και για την τιμή των όπλων;
Μια αποτίμηση έως τώρα αγώνων - κινήσεων
Χαρακτηριστικά των έως τώρα κινήσεων – δράσεων – αγώνων: Έχει προκύψει νέος κόσμος που θέλει να αγωνιστεί, έγιναν μαζικές συνελεύσεις, έχει σπάσει ένα κλίμα αδιαφορίας – απάθειας που ευδοκιμούσε. Την ίδια στιγμή οι αγώνες είναι αντανακλαστικοί, σχεδόν σπασμωδικοί, χωρίς σχέδιο – προοπτική. Τα αιτήματα συνεχίζουν να είναι περιορισμένα στους εκπαιδευτικούς και η κοινωνία που εδώ και τρία χρόνια αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα επιβίωσης τα αντιμετωπίζει ως συντεχνιακά. Συμβολικές καταλήψεις, διακοπές συνεδριάσεων ΠΥΣΔΕ (που όμως το υπουργείο ήδη τα έχει παρακάμψει), πορείες – συγκεντρώσεις.
Πρόκειται επίσης για δράσεις που δεν μπορεί ή δεν νιώθει να τις στηρίξει η πλειοψηφία των εργαζομένων. Πιθανών σε αυτές να μην βλέπει μια προοπτική. Γι αυτό και λίγοι συμμετέχουν και υπάρχει και η σχετική γκρίνια για το “πού είναι οι υπόλοιποι”. Επίσης, οι κινήσεις ανοίγματος προς γονείς – μαθητές – κοινωνία υποιτμήθηκαν παρόλο που είναι πιο εμφανής από ποτέ η διάλυση του Δημόσιου Σχολείου και η παράδοση τομέων του στους Ιδιώτες, και άρα είναι πολύ πιο πιθανές οι συμμαχίες.
Τι μπορούμε να κάνουμε από δω και πέρα
Ορισμένες παραδοχές – προϋποθέσεις πρώτα:
· Κανένας αγώνας δεν μπορεί να πετύχει αν δεν έχουν διασφαλιστεί: α) Μέγιστη ενότητα κλάδου και β) συμμαχία με την κοινωνία. Άρα, σε κάθε στροφή του αγώνα μετράμε αυτά τα δύο θέματα.
· Ο στόχος είναι να νικάμε. Και όχι να δίνουμε μάχες για την τιμή των όπλων. Νίκη έχουμε ακόμα και αν περάσουν διάφορες ρυθμίσεις και μέτρα, αλλά ο κλάδος να είναι σε καλύτερη οργανωτική – πολιτική – ψυχική κατάσταση και να μην έχει αφήσει τον αντίπαλο αλώβητο. Ο αντίπαλος να το σκέφτεται πολλές φορές πριν επιχειρήσει ξανά κάτι παρόμοιο. Για παράδειγμα η ΕΡΤ ήταν και είναι σκληρό καρύδι για την κυβέρνηση.
· Οι δράσεις πρέπει να είναι τέτοιες που να μπορεί να τις υλοποιήσει η πλειοψηφία του κλάδου και όχι η φωτισμένη πρωτοπορία που θα προχωράει μόνη της μπροστά και οι υπόλοιποι θα την παρακολουθούν. Άρα, χρειάζεται προσοχή στις διαδικασίες των συνελεύσεων – συσκέψεων να υπάρχει η μέγιστη δημοκρατία, να παίρνουν θέση όσο πιο πολλοί γίνεται, όχι καπελώματα και “συνδικαλισμοί”.
· Οι στόχοι και τα αιτήματα πρέπει να είναι αιτήματα και της κοινωνίας – όσο μπορεί να γίνει αυτό – για να υποστηριχτούν. Πέρασε η εποχή των κλαδικών αιτημάτων. Να υπερασπιστούμε εμείς και οι γονείς / μαθητές το δημόσιο σχολείο, να έχουμε άποψη για το περιεχόμενο και το πώς θα συμβάλει η εκπαίδευση σε μια άλλη Ελλάδα χωρίς Μνημόνια. Όλα αυτά βέβαια πρέπει να γίνουν πολύ συγκεκριμένα.
Κεντρική κατεύθυνση:
“Σχολεία ανοικτά το Σεπτέμβρη προς την κοινωνία – Όλοι οι εκπαιδευτικοί παλεύουν ενάντια στη διάλυση της Εκπαίδευσης”
“Μαθητές – καθηγητές θα μείνουν στα σχολεία τους – Να φύγουν οι κυβερνήσεις που διαλύουν την εκπαίδευση”
Πρακτικά:
· Μέχρι το Σεπτέμβρη, παρουσία κλιμακίων εκπαιδευτικών με σταθερά ραντεβού σε κεντρικά σημεία των πόλεων – στέκια. Ενημέρωση του κόσμου για το τι πραγματικά έγινε με την καρατόμηση ΕΠΑΛ – ΕΠΑΣ.
· Οι ΕΠΑΛ – ΕΠΑΣ που έχασαν τομείς, συνεχίζουν να γράφουν τους μαθητές στους τομείς αυτούς και προσπαθούν να λειτουργήσουν το Σεπτέμβρη κανονικά με τους καθηγητές τους που έχουν τεθεί σε διαθεσιμότητα. Στήριξη από ΟΛΜΕ.
Από Σεπτέμβρη:
· Κάθε Σχολείο – Σύλλογος διδασκόντων με δικό του κείμενο απευθύνεται στους μαθητές και γονείς της περιοχής του. Μαζί με τα ιδιαίτερα ζητήματα της κάθε περίπτωσης (υποδομές – στεγαστικό – κενά – μεταφορές μαθητών – μαθητές ανά τάξη), τίθενται και τα γενικότερα.
· Εκλέγεται σε κάθε σχολείο επιτροπή ενεργοποίησης – σύνδεσης με ΕΛΜΕ και γονείς η οποία θα δίνει λόγο στο σύλλογο του Σχολείου.
· Οι ιστοσελίδες (και οι όποιοι πίνακες ανακοινώσεων) των σχολικών μονάδων με απόφαση συλλόγου θα έχουν και στήλη ενημέρωσης αλλά και ανταλλαγής απόψεων με την κοινωνία.
· Κοινή σύσκεψη με γονείς, σωματεία κλπ της περιοχής με θέμα “προστατεύουμε το σχολείο μας”.
· Κάθε ενημέρωση γονέων για την πρόοδο των παιδιών και για υπηρεσιακά θέματα, θα έχει και ενημέρωση για τις τελευταίες εξελίξεις.
· Κοινή εκδήλωση εκπαιδευτικών – γονιών για το πώς θέλουν το Δημόσιο σχολείο και ποια είναι τα προβλήματά του.
· Κανένας σύλλογος διδασκόντων δεν στέλνει έκθεση αυτό-αξιολόγησης του σχολείου του. “Η αυτό-αξιολόγηση μιας Παιδείας που διαλύεται είναι κοροϊδία”.
· Σχολικές γιορτές του Φθινοπώρου προσανατολισμένες στο θέμα της Δημοκρατίας και του Αγώνα – Αξιοπρέπειας. Κόντρα στο ραγιαδισμό – νενεκισμό. Συμμετοχή των γονιών. Προβολή αντίστοιχου μηνύματος στις Παρελάσεις από τα σχολεία.
· Σταθερά ραντεβού κάθε βδομάδα στο κέντρο ή στέκια πόλεων. Μοίρασμα υλικού και εξόρμηση.
· Μαζικά Παν-εκπαιδευτικά ραντεβού σε Πανελλαδική βάση, δύο κάθε μήνα (πχ κάθε δεύτερη Πέμπτη απόγευμα), προετοιμασμένα και προπαγανδισμένα σωστά. Στόχος να κατεβαίνουν σε αυτά η πλειοψηφία των καθηγητών με το σχολείο τους και κάθε σχολείο με πανό. Μαθητές – Γονείς
· Κλιμάκωση του πολύμορφου αγώνα τον Οκτώβρη, με “βδομάδα ανυπακοής”. Τη βδομάδα αυτή με απόφαση ΟΛΜΕ – ΕΛΜΕ, καμιά διοικητική δουλειά στα σχολεία που αφορά το υπουργείο (αποστολές στοιχείων κλπ). Ορίζεται μέσα στη βδομάδα, μέρα κεντρικού συλλαλητηρίου την ίδια ώρα σε όλη τη χώρα, όπου όλη η εκπαιδευτική κοινότητα κατεβαίνει στο δρόμο. Θα είναι η μέρα υπεράσπισης της Δημόσιας Εκπαίδευσης.
· Συντονισμός με φορείς – συλλόγους – σωματεία – μαθητές – τοπικές κοινωνίες για περαιτέρω συνέχιση – κλιμάκωση του αγώνα.
· Διοργάνωση από την ΟΛΜΕ, με συμμετοχή και άλλων φορέων συνδικαλιστικών, πανελλαδικής σύσκεψης – εκδήλωσης στην Αθήνα, με θέμα: “Το σχολείο σε μια Ελλάδα χωρίς Μνημόνιο”. Προετοιμασία ανά τόπους της σύσκεψης με ομάδες εργασίας, εκδηλώσεις κλπ.
Αυτό θα μπορούσε να είναι ένα ενδεικτικό χρονοδιάγραμμα κίνησης. Θα βοηθούσε ιδιαιτέρως αν το υιοθετούσε η ΟΛΜΕ κεντρικά και παλευόταν πανελλαδικά. Το βασικότερο όμως είναι να συμφωνήσουμε σε μια αντίληψη για τον αγώνα και για το τι πρέπει να κάνουμε.
Κακαουνάκης Αρτέμης ΠΕ 19
Μέλος ΕΛΜΕ Χανίων
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με μόνο 65Є εγγραφή - έως 22 Απριλίου
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής (ΕΛΜΕΠΑ) με μόνο 50Є εγγραφή- αιτήσεις ως 22/4
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
Proficiency και Lower μόνο 95 ευρώ σε 2 μόνο ημέρες στα χέρια σας (ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση!)
ΕΥΚΟΛΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ και ΙΤΑΛΙΚΩΝ για εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις άμεσα
