Thumbnail
Γράφει ο Αντώνης Καρπετόπουλος

Ο Αντώνης Καρπετόπουλος αναλύει τα μεγάλα deals του Ολυμπιακού, τονίζοντας πως είναι σημαντικό να ξέρεις να δημιουργείς υπεραξίες και να έχεις σχέδιο

Με την πώληση του Μανωλά στη Ρόμα και του Σάμαρη στην Μπενφίκα ο Ολυμπιακός έβαλε στο ταμείο του 24 εκατομμύρια ευρώ. Αν σε αυτά προσθέσουμε τα 15 που πήρε από το Μήτρογλου μιλάμε για 39 εκατομμύρια έσοδα από τις πωλήσεις τριών Ελλήνων ποδοσφαιριστών, που στοίχισαν ελάχιστα.

Δεν ξέρω τι θα κάνει με αυτά τα χρήματα ο πρόεδρος του Ολυμπιακού Βαγγέλης Μαρινάκης: μπορεί να φτιάξει ένα Ολυμπιακό ακόμα πιο δυνατό, μπορεί να τα σκορπίσει – όλα μπορεί να συμβούν όταν μιλάμε για ποδόσφαιρο. Αυτό, ωστόσο, που απέδειξε με αυτές τις πωλήσεις είναι ότι οι ελληνικές ποδοσφαιρικές εταιρίες δεν είναι καταδικασμένες να δημιουργούν μόνο χρέη: όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο, ψάχνει δικαιολογίες για την διοικητική κακοδιαχείριση. Όταν ξέρεις να πουλάς, δεν σου φταίει κανένας: ούτε το πρωτάθλημα, ούτε η έλλειψη ανταγωνισμού, ούτε τίποτα.
Ενδιαφερον υπάρχει
ADVERTISEMENT

Ενδιαφέρον για αγορές καλών παικτών υπάρχει από όλη την Ευρώπη: αρκεί να ξέρεις να δημιουργείς υπεραξίες και να έχεις σχέδιο. Ο ΠΑΟΚ προσπαθεί καιρό τώρα να διακανονίσει χρέη στο δημόσιο της τάξης των 19 εκατ ευρώ και μέχρι αυτό να συμβεί ο Σαββίδης τον έχει βάλει σε πρόγραμμα λιτότητας – τουλάχιστον ισχυρίζεται πως αυτός είναι ο λόγος. Ο ΠΑΟ βρίσκεται στον τρίτο χρόνο οικονομικής στενότητας γιατί η πολυμετοχικότητα και ο Τζίγκερ του άφησαν χρέη της τάξης των 25 εκατ ευρώ – μια χρονιά λόγω χρεών δεν έπαιξε στην Ευρώπη.

Η ΑΕΚ έζησε τον εφιάλτη του υποβιβασμού γιατί δεν μπορούσε να βρει 5 εκατ ευρώ για ετήσιους διακανονισμούς και ο Αρης (αυτό)υποβιβάζεται στη Γ΄ Εθνική για ακόμα λιγότερα. Αυτά τα ποσά, που έχουν προκαλέσει σε μερικές από τις μεγαλύτερες ομάδες της χώρας ιλίγγους και αγωνίες, είναι τελικά αστεία, αν δει κανείς πόσο εύκολα τα βρήκε ο Ολυμπιακός: ακόμα και ο Πανιώνιος θα είχε πολύ λιγότερα προβλήματα, αν κρατούσε ένα ποσό από μια πιθανή μεταπώληση του Σάμαρη!

Οι πωλήσεις αυτές από τη μια αποδεικνύουν την ικανότητα του Ολυμπιακού κι από την άλλη καταδεικνύουν την αδυναμία των ανταγωνιστών του να γίνουν έστω καλοί πωλητές. Ο ΠΑΟΚ πούλησε το Βιεϊρίνια και το Σταφυλλίδη γύρω στα 6,5 εκατομμύρια ευρώ – πήρε δηλαδή κάτι λίγα παραπάνω από τα χρήματα που έβαλε στο ταμείο ο Ολυμπιακός από την πώληση του Βάις (!) που έμεινε στην Ελλάδα τρεις μήνες. Ο ΠΑΟ έδωσε σε τιμή ευκαιρίας τον Μαυρία, τον Καπίνο και τον Καρνέζη – τρεις διεθνείς. Και για τους τρεις μαζί πήρε κάτι της λιγότερο από όσα ο Ολυμπιακός για το Μιραλάς ή αν προτιμάτε κάτι της παραπάνω από όσα ο Ολυμπιακός για τον Φέισα. Ο Ολυμπιακός είναι η πρώτη ελληνική εταιρία που αποδεικνύει ότι η πώληση είναι τέχνη. Η μόνη που σε γλυτώνει από λιτότητες και χρεοκοπίες.
Εθνική και Ευρώπη

Ο Μανωλάς έκανε ένα καλό Τσάμπιονς λιγκ – πετυχαίνοντας μάλιστα και δυο γκολ, κι έκανε κι ένα καλό μουντιάλ, στο οποίο βρέθηκε δίπλα στον Παπασταθόπουλο χωρίς να έχει υπάρξει βασικός στα ματς των προκριματικών της Εθνικής. Στην Εθνική υπήρξε αναπληρωματικός ακόμα και του Μαλεζά (!), αλλά στον Ολυμπιακό ποτέ μα ποτέ δεν τον άφησαν να αμφιβάλει στιγμή για την αξία του. Αφησαν τον Μέλμπεργκ να φύγει για να βρει ο παίκτης χώρο, πήραν τον Κοντρέρας, που ήταν ένα καλό μπακ απ που δεν του προκαλούσε άγχος και πέρυσι τον έχρισαν ηγέτη της άμυνας, κλείνοντας τα αυτιά για να μην ακούν όσους έλεγαν ότι «με Μανωλά και Σιόβα στην Ευρώπη δεν πας πουθενά»: και μια χαρά πας και πουλάς.

Τον Σάμαρη επίσης ο Ολυμπιακός τον απέκτησε νωρίς, τον άφησε στον Πανιώνιο να ψηθεί, δεν τον παράτησε όταν ο Ελευθερόπουλος δεν τον χρησιμοποιούσε βασικό, τον έφερε στο Ρέντη γιατί ο Μίτσελ εκτίμησε τα προσόντα του, κι έκανε και λίγη στοχευμένη φασαρία για να κληθεί ο παίκτης στην Εθνική αρχικά και να παίξει και βασικός. Ανάμεσα στις δεκάδες ηλίθιες φασαρίες που κάνουν οι σύλλογοι, αυτή που επιβάλει στους ομοσπονδιακούς να προσέχουν τους παίκτες τους είναι η μόνη που έχει νόημα. Με την προϋπόθεση ότι οι παίκτες θα καταλαβαίνουν πως η Εθνική είναι σοβαρή υπόθεση και για το επαγγελματικό τους μέλλον και δεν θα συμπεριφέρονται σαν το Γεωργάτο και τον Αντζα ή το Στολτίδη, που τα «όχι» στην Εθνική τα είχαν εύκολα, κυρίως γιατί εκείνος ο παλιός Ολυμπιακός τους κάλυπτε.
Προσωπικές σχέσεις

Προσοχή κι αξιοποίηση των νέων παικτών, απαίτηση από αυτούς να συμπεριφέρονται σοβαρά στις εθνικές ομάδες, προσοχή στις ευρωπαϊκές παρουσίες και τέλος καλές σχέσεις με σοβαρούς μάνατζερ του εξωτερικού: έτσι γίνονται οι πωλήσεις. Ενώ την εποχή του Κόκκαλη οι μάνατζερ αντιμετωπίζονταν σαν ένα είδος αναγκαίου κακού και υπήρχαν οι δικοί μας (θυμηθείτε τη λατρεία για τον Αγγελο Τραυλό π.χ) και οι εναντίον μας (θυμηθείτε τους καυγάδες με το Σέλουκ π.χ), σήμερα ο Ολυμπιακός έχει σχέση με μερικούς από τους καλύτερους στην Ευρώπη: τη σχέση με τον Ραμαντάν, τον Ενροτό, τον Ραϊόλα, τον Ζάχαβι, τον Ντάλιν και τελευταία, όπως μαθαίνω, με τον μεγάλο Μέντεζ, ο Ολυμπιακός την έχτισε αγοράζοντας: αν δεν αγοράζεις στο παζάρι δεν κάθεσαι. Στην Ελλάδα διάφοροι που διοίκησαν ομάδες είχαν πάντα την εντύπωση ότι θα εμφανιστεί κάποιος να τους φέρει προτάσεις εκατομμυρίων για τα ωραία τους μάτια! Μπορεί και να συμβεί, αλλά οι πιθανότητες είναι μικρές: για να σε πάρουν σοβαρά πρέπει πρώτα να δουν το πορτοφόλι σου.

Ο Μαρινάκης ακριβοπλήρωσε και ακριβοπληρώνει. Ακριβοπλήρωσε τον Ριέρα, τον Πάντελιτς, τον Μιραλάς, τον Μασάδο, τον Ρομπέρτο, έδωσε περισσότερα από όσα έπρεπε για τον Σέποβιτς, τον Κατάι, τον Φέισα, τίμησε και με το παραπάνω, όχι μόνο τα συμβόλαια του Ιμπαγάσα, του Μοντεστό, του Σαβιόλα που πρόσφεραν, αλλά και του Πίντο, του Καζίμ Ρίτσαρντς, του Γέστε, του Τόρες που δεν έδωσαν τίποτα. Κάπως έτσι μπορείς να δανειστείς παίκτες σπουδαίους από την Αρσεναλ ή την Ατλέτικο Μαδρίτης, να κάνεις αγορές από την Μπαρτσελόνα και την Μονακό, να καθίσεις στο τραπέζι των μεγάλων, όχι παρακαλώντας, αλλά ισότιμα. Κάπως έτσι μπορείς να πουλήσεις τελικά ακριβά, κι όχι μόνο σε μια χώρα.

Ο Ολυμπιακός του Μαρινάκη έχει πουλήσει σε Αγγλους, Ιταλούς, Ισπανούς, Τούρκους και Πορτογάλους κι έχει αλισβερίσι και με Γάλλους και με Γερμανούς και με Βέλγους. Δεν περιμένει πια Ουκρανούς, Αραβες και Ρώσους μπας και τους πιάσει κορόιδα: το μεγάλο δίκτυο των ευρωπαίων μάνατζερ τον μετρά σαν ομάδα που πουλά ακριβά – όχι τυχαία αφού οι σχέσεις των μάνατζερ με τον Μαρινάκη είναι σε προσωπικό επίπεδο.

Οσο για το αν οι τιμές είναι καλές σκεφτείτε τι θα λέγατε αν ο Ολυμπιακός αγόραζε αύριο το Μανωλά 15 εκατ. ευρώ και το Σάμαρη 9. Νομίζω θα λέγατε ότι στον Πειραιά τρελάθηκαν...

Πηγή: sport24.gr

Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα

Παραιτήθηκε διευθυντής σχολείου που απειλήθηκε με καθαίρεση και πειθαρχικές ποινές επειδή αντιτάχθηκε σε αυτή στην αξιολόγηση

Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με μόνο 65Є εγγραφή - έως 17 Απριλίου

Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής (ΕΛΜΕΠΑ) με μόνο 50Є εγγραφή- αιτήσεις ως 17/4

2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη

Proficiency και Lower μόνο 95 ευρώ σε 2 μόνο ημέρες στα χέρια σας (ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση!)

ΕΥΚΟΛΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ και ΙΤΑΛΙΚΩΝ για εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις άμεσα

Google news logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Google News Viber logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Viber

σχετικά άρθρα

palaistini
World Press Photo: Το «νανούρισμα» του νεκρού παιδιού - Η συγκλονιστική φωτογραφία που βραβεύτηκε
Το πρώτο βραβείο του World Press Photo σε φωτογραφία με Παλαιστίνια που θρηνεί τη νεκρή ανιψιά της
World Press Photo: Το «νανούρισμα» του νεκρού παιδιού - Η συγκλονιστική φωτογραφία που βραβεύτηκε