Thumbnail
Θεσσαλονίκη

Ξεκίνησε το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Του απεσταλμένου μας Νικολάου Ε. Καββαδία

Μεσάνυχτα Παρασκευής πρός Σάββατο και οι περισσότεροι κινηματογραφόφιλοι, αφού είδαν το στην πρεμιέρα του Φεστιβάλ, θα γιορτάζουν στο πάρτυ έναρξης. Γιά μένα τα πράγματα είναι λιγότερο προβλέψιμα και σίγουρα ακόμα λιγότερο θορυβώθη: μόνος μπροστά στο ηλεκτρονικό μου τετράδιο θα γράψω λίγες λέξεις γιά την πρώτη μου μέρα στο 55ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Κάθε χρόνο, τα πράγματα γίνονται όλο και πιό ήρεμα, σε τέτοιο βαθμό, που, από πέρυσι κιόλας, είχα αρχίσει να ανησυχώ. Φέτος οι ανησυχίες μου λίγο έλειψε να βγουν αληθινές: ο Δημήτρης Ειπίδης, διευθυντής του Φεστιβάλ, και τεράστια κινηματογραφική προσωπικότητα, άρπαξε το Φεστιβάλ κυριολεκτικά μέσα από τα δόντια του θηρίου και του έδωσε το φιλί της ζωής. Το φετινό Φεστιβάλ θα το απολαύσω, λοιπόν, διπλά!

Η πρώτη ταινία, που αξιώθηκαν οι "γυμνοί οφθαλμοί¨μου ήταν το "Giliap" του 71χρονου Σουηδού μάστορα Roy Andresson. Μιά ταινία γιά τους ανθρώπους-ταξιδιάρικα πουλιά, που προσπαθούν ν' ανοίξουν τα φτερά τους γιά το μεγάλο ταξίδι και καταλήγουν να στέλνουν γράμματα στον κάτω κόσμο, σε αυτούς, που ζουν ανάμεσα σε αδειανά μπουκάλια και βρώμικα σεντόνια. Ο Roy Andersson είναι ένας από τους τιμώμενους σκηνοθέτες του Φεστιβάλ. Ο ίδιος λέει γιά τις ταινίες του: "Πώς περνάμε τον καιρό μας στην γη? Στις ταινίες μου δείχνω μερικά παραδείγματα από τις ανθρώπινες ζωές μας κι ελπίζω, ότι το αποτέλεσμα είναι αστείο. Αλλά οι ιστορίες μου είναι επίσης λυπητερές, γιατί η ζωή είναι τραγική κι όλοι πεθαίνουμε μια μέρα",. Θα επανέλθω στον Σουηδό μάστορα. Διαλέγω σε τούτη την πρώτη ανταπόκρισή μου να επιμείνω στην δεύτερη ταινία της πρώτης μου μέρας στο φετινό Φεστιβάλ: "Στην θέση της" ("Ιn Her Place") ο τίτλος της και ο νεαρός ΚαναδοΚορεάτης Albert Shin ο σκηνοθέτης της. Η ταινία αυτή δεν λέει να ξεκολλήσει από το μυαλό μου γιά έναν και μοναδικό λόγο: από μιά ιστορία, που θα μπορούσε να είχε δημιουργηθεί ένα κινηματογραφικό διαμάντι, ο Shin δυστυχώς, έκανε μιά συμπαθητική ταινία. Αυτή η ιστορία μ' έναν άλλο σεναριογράφο και, κυρίως, μ΄έναν άλλο σκηνοθέτη θα γινόταν ένα σπάνιο δράμα.

Ακούστε ιστορία: μια ευκατάστατη πρωτευουσιάνα, που δεν μπορεί να γίνει μητέρα, φτάνει σ' ένα φτωχικό αγρόκτημα στη Νότιο Κορέα, όπου μια έγκυος έφηβη και η μητέρα της έχουν συμφωνήσει να την αφήσουν να υιοθετήσει κρυφά το αγέννητο παιδί του κοριτσιού. Ουσιαστικά μιλάμε γιά αγορά. Καθώς η εγκυμοσύνη προχωρά και οι τρεις γυναίκες προσαρμόζονται στους νέους ρυθμούς της συμβίωσής τους, η συμφωνία τους αρχίζει να περιπλέκεται. Ένα παιδί, που θα αποκτήσει ένα παιδί, που δεν πρόκειται να το δει παρά ελάχιστα, δέχεται πιέσεις, που είναι δύσκολο ν' αντέξει. Η καθημερινότητα δοκιμάζει σκληρά τις αντοχές και των τριών γυναικών, αλλά, εκείνη, που θα πληρώσει το βαρύτερο τίμημα είνα η πιό ευάλωτη. Η πιτσιρίκα μέλλουσα μητέρα είναι φανερό, ότι δεν θα αντέξει. Η ευκατάταστη πρωτευουσιάνα βρίσκει την μικρή, σχεδόν, πεθαμένη. Έχει πιεί απορρυπαντικό στην προσπάθειά της να βρει λύτρωση. Σε αυτό το σημείο ξετυλίγεται η κορυφαία σκηνή του δράματος: Η πρωτευουσιάνα κρατάει τα χέρια της μικρής, ο γιατρός ανοίγει την κοιλιά της μικρής στην προσπάθειά της να σώζει το βρέφος, ενώ η μητέρα της παρακολουθεί, σχεδόν, βουβή. Σ' αυτήν ακριβώς την σκηνή φαίνεται σ' όλο της το μεγαλείο η αδυναμία του νεαρού σκηνοθέτη να απογειώσει την ταινία του. Η νεαρή μητέρα θα πεθάνει, το αγγελούδι της θα ζήσει γιά να κάνει το ταξίδι στην πρωτεύουσα με τους νέους του γονείς. Θα χαρακτήριζα την ταινία "Στην θέση της" σαν μιά ματαιωμένη υπόσχεση. Σαν το "αχ!" της κερκίδας, όταν η Στρογγυλή Θεά αντί γιά το πλεχτό βρίσκει το δοκάρι. Θα περιμένω και την επόμενη ταινία του Αlbert Shin. Στην κυριολεξία θα είναι τρίτη και...φαρμακερή! Ή θα βρει τον τρόπο να απογειωθεί ή θα μείνει γιά πάντα μιά συμαπθητική μετριότητα.

Η πρώτη μέρα του Φεστιβάλ λειτουργεί σαν προθέρμανση. Την δεύτερη ημέρα αρχίζει το ματς. Από τις δυό ταινίες, που είδα γιά προθέρμανση, νοιώθω, ότι το ματς κρύβει πολλές συγκινήσεις και θα είναι, γιά ακόμα μιά χρονιά, συγκλονιστικό.

Ίδωμεν. Το σίγουρο είναι, ότι πολλά κινηματογραφόφιλα πουλιά γυρεύουν στην Φεστιβαλική Σαλονίκη Ουρανό γιά να πετάξουν. Ένα τέτοιο πουλί νοιώθω, ότι είμαι κι εγώ. Που ψάχνει τις εικόνες - φτερά γιά να πετάξει ψηλά, μακρυά και..κινηματογραφικά.

ΠΗΓΗ: pelop.gr

 

Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα

Παραιτήθηκε διευθυντής σχολείου που απειλήθηκε με καθαίρεση και πειθαρχικές ποινές επειδή αντιτάχθηκε σε αυτή στην αξιολόγηση

Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με μόνο 65Є εγγραφή - έως 17 Απριλίου

Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής (ΕΛΜΕΠΑ) με μόνο 50Є εγγραφή- αιτήσεις ως 17/4

2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη

Proficiency και Lower μόνο 95 ευρώ σε 2 μόνο ημέρες στα χέρια σας (ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση!)

ΕΥΚΟΛΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ και ΙΤΑΛΙΚΩΝ για εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις άμεσα

Google news logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Google News Viber logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Viber

σχετικά άρθρα

hoynta.jpg
Μνήμες από την εκπαίδευση επί Χούντας: Το πειθαρχικό δίκαιο για τους εκπαιδευτικούς και το ποινολόγιο για τους μαθητές
57 χρόνια πριν τα σχολεία, οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές
Μνήμες από την εκπαίδευση επί Χούντας: Το πειθαρχικό δίκαιο για τους εκπαιδευτικούς και το ποινολόγιο για τους μαθητές
dictionary-lexiko-xenes_glosses-foreign_lagnuage.jpg
Πως λέμε στα ελληνικά: σέλφι, σπικάζ, ρίαλ εστέιτ ή μπίζνες πλαν;
Επειδή σε λίγο, για να επικοινωνήσουμε μεταξύ μας ή για να δούμε τηλεόραση, θα χρειαζόμαστε πτυχίο αγγλικής φιλολογίας, μήπως είναι πιο εύκολο να τα...
Πως λέμε στα ελληνικά: σέλφι, σπικάζ, ρίαλ εστέιτ ή μπίζνες πλαν;