Alfavita Newsroom ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ (A΄ Συλλόγου Αθηνών ΠΕ)
Οι καθηγητές στο γύψο – οι ύαινες ουρλιάζουν !
Τάξη βασιλεύει στην εκπαίδευση. Οι ένοχοι καταδικάστηκαν και στιγματίστηκαν στο κοινωνικό σύνολο, ήταν οι «ακραίες απόψεις που παρέσυραν την ΟΛΜΕ» (Καθημερινή), που «επιχείρησαν να συμπαρασύρουν και τη ΔΟΕ στο αδιέξοδο» (ΠΑΣΚ ΠΕ) που οδήγησαν τον κλάδο σε «τυφλή σύγκρουση» (ΠΑΜΕ). 88.000 καθηγητές ντυμένοι στα χακί, τιμωρούνται γιατί σήκωσαν κεφάλι και τόλμησαν να διακηρύξουν τη διάθεσή τους για πολιτική σύγκρουση.
Ικανοποιημένη η κυβέρνηση γιατί κατέστειλε μια απεργία πριν καν εκδηλωθεί και βρήκε πάσης φύσεως συμμάχους στα δεξιά και αριστερά της.
Ικανοποιημένα τα πάσης φύσεως κομματικά επιτελεία και κοινοβουλευτικά θεωρεία.
Ικανοποιημένος ο Χρυσαυγίτης γιατί τσακίστηκε ένας κλάδος που είναι από τους μεγαλύτερους εχθρούς του, ικανοποιημένος ο Άδωνις, που δήλωνε ότι «οι καθηγητές θα απολυθούν το ίδιο δευτερόλεπτο που θα απεργήσουν την Παρασκευή», ικανοποιημένη η Ρεπούση, που δήλωνε «σιγά μην κλάψουμε που θα απολυθούν καθηγητές», ικανοποιημένος ο Βενιζέλος που απένειμε και εύσημα στην ΑΔΕΔΥ για την «αξιοπιστία» της να μην κηρύξει γενική απεργία την Παρασκευή, ικανοποιημένη και η αξιωματική αντιπολίτευση που τώρα δια στόματος αρχηγού της πλειοδοτεί σε αγωνιστικές κορώνες, αφού πια ο κίνδυνος μιας ανεξέλεγκτης και πολιτικά επικίνδυνης απεργίας αποσοβήθηκε.
Ικανοποιημένοι οι ρήτορες και οι συγγραφείς ανακοινώσεων που εύχονταν «καλό διάβασμα» στη μαθητιώσα νεολαία, το κομματικό στέλεχος που καμάρωνε για την «καθαρή θέση του ΠΑΜΕ που είναι το μόνο που δεν προτείνει απεργία στις εξετάσεις» και ο πολιτικάντης που αναρρωτιόταν πονηρά «γιατί η κυβέρνηση δεν παίρνει αυτά τα μέτρα μετά τις εκλογές».
Και ω τι καταισχύνη, για το τριτοβάθμιο όργανο (για την ακρίβεια η πλειοψηφία ΠΑΣΚ/ΔΑΚΕ/ΠΑΜΕ) που άδειασε τους καθηγητές με τις «μεγαλειώδεις απεργίες/στάσεις» της Τρίτης και της Πέμπτης τις οποίες υποστήριξαν με το βανάκι με τις ντουντούκες της ΑΔΕΔΥ που μόνο και έρημο έστεκε στην πλ. Κλαυθμώνος την ώρα της συγκέντρωσης.
Και ω τι θλίψη και ντροπή, η εικόνα της ΕΣΑΚ-ΠΑΜΕ που δεν μπορεί τώρα να κρύψει τη χαρά και την ανακούφισή της για την πικρή ήττα των καθηγητών και επιδίδεται σε καταγγελίες κατά των Παρεμβάσεων. Που δεν έκρυψε ούτε στιγμή την εχθρότητά της στην απεργία στις εξετάσεις, που έκανε όσες τακτικές κινήσεις μπορούσε για να μην υπάρχει εισήγηση, για να απομονωθεί η ΟΛΜΕ και να μην υπάρχουν αποφάσεις για την Παρασκευή, για να μην περάσει η εισήγηση. Ετσι μπορεί να κρατήσει την παρθενία της «συνεπούς» δύναμης που βάζει τρικλοποδιές στο κίνημα τη στιγμή που πάει να ξεπεράσει τα όρια της αστικής κοσμιότητας οικοδομώντας την ενότητά του. Μιας «συνεπούς» δύναμης που προνομιμοποιεί το ψέμα έναντι της κριτικής, την πειθαρχία και την τάξη έναντι της εξέγερσης και της ανυπακοής. Μιας «συνεπούς» δύναμης που προσπαθεί να κρατήσει το δυναμικό της δέσμιο ενός δήθεν οράματος «λαϊκής εξουσίας», αποστειρώνοντάς το από τον άνεμο τον εξεγέρσεων και των αντιστάσεων, πέρα και έξω από την πραγματικότητα και τις ανάγκες του δοκιμαζόμενου λαού, Συνεπούς σε ποιον;
"Αν δεν κουνηθείς, δε θα καταλάβεις τις αλυσίδες". (Ρόζα Λούξεμπουργκ)
Η πρόταση για απεργία στις εξετάσεις άνοιξε ένα ρήγμα στο στημένο πολιτικό σκηνικό, άναψε μια φλόγα ελπίδας σε τμήματα του λαού και των εργαζομένων. «Επιτέλους κάποιος να τους νικήσει» ήταν το κοινό αίσθημα που φλόγιζε τις λαϊκές ελπίδες. Αυτό το πολιτικό ρήγμα αποκάλυψε και όλους όσους εργάστηκαν πυρετωδώς για να το κλείσουν ώστε να επιστρέψουμε στην κανονικότητα και να κάνουν τη δουλειά τους ως κυβέρνηση ή ως αντιπολίτευση (μείζονα ή ελάσσονα).
Δεν είμαστε αφελείς. Βλέπουμε τι έκαναν τα ίδια κυβερνητικά και κομματικά-συνδικαλιστικά επιτελεία απέναντι σε οτιδήποτε κινήθηκε ανεξέλεγκτα και κινηματικά τη φετινή χρονιά :
- Είναι εκείνοι που καταψήφισαν στο Σύλλογό μας την πρόταση για την οργάνωση πανεκπαιδευτικού συλλαλητηρίου στις 2 Μάρτη (ΠΑΜΕ), που την κατηγόρησαν ως «εκπαιδευτική κινητοποίηση», που την «υποστήριξαν» δια της απουσίας τους (πλειοψηφία ΔΟΕ : ΠΑΣΚ/ΔΑΚΕ) ή δια της συμβολικής παρουσίας 40 μελών τους (ΠΑΜΕ).
- Είναι εκείνοι που είτε κατήγγειλαν (ΠΑΣΚ/ΔΑΚΕ στη ΔΟΕ) είτε κατηγόρησαν (ΕΣΑΚ/ΠΑΜΕ) τις νηπιαγωγούς ως διασπαστικά στοιχεία γιατί τόλμησε το Συντονιστικό τους να διοργανώσει τη μαζικότερη και πιο άρτια οργανωμένη ως τώρα Πανελλαδική τους Συνάντηση. Όπως κατηγορούσαν και σπίλωναν τους αδιόριστους 15 χρόνια πριν ως διασπαστές γιατί χάλαγαν την εικόνα συναίνεσης/υποταγής ή κόσμιας διαμαρτυρίας του κλάδου.
Ναι, είμαστε με το ρεύμα εκείνο στη δευτεροβάθμια που απέναντι στη σφοδρή κυβερνητική επίθεση ρίσκαρε και επέλεξε τη σύγκρουση και όχι απεργίες – ντουφεκιές στον αέρα και μια/δυο διαδηλώσεις για να βγει από την υποχρέωση, είμαστε με τις Παρεμβάσεις της ΔΕ που από την αρχή μέχρι το τέλος υπεράσπισαν την επιλογή της πολιτικής σύγκρουσης.
Ναι, είμαστε με τους 18 προέδρους εκείνους που ψήφισαν ότι υπάρχουν οι όροι για να σπάσει η επιστράτευση, είμαστε με την Αγγελική που ανακοίνωσε δημόσια από τα κανάλια τους ότι την Πέμπτη δηλώνει απεργός κι ας έχει το φύλλο της επίταξης πάνω από το κεφάλι της.
Ναι, κι εμείς εμφανίσαμε αδυναμίες. Αλάνθαστος και υπεράνω κριτικής δεν είναι κανένας. Ήταν όμως λάθη στην προσπάθεια να ανοίξει ο δρόμος για τη μάχη, να αποφευχθεί η αναστολή, να μείνει αναμμένη η φλόγα του αγώνα και όχι για να ξεπουληθεί και να απομονωθεί το κίνημα των καθηγητών.
Ναι, είμαστε με τις κοινές κινητοποιήσεις, με το μέτωπο εκπαιδευτικών – γονιών – μαθητών, το παλέψαμε με όλη μας την ψυχή στις 2 Μάρτη κόντρα σε θεούς και δαίμονες, το βλέπουμε να γίνεται πράξη στη μακρινή Ρόδο με τις δυο τελευταίες κινητοποιήσεις που γονείς/εκπαιδευτικοί έκλεισαν τα δημοτικά σχολεία και γέμισαν τους δρόμους ενάντια στα σχέδια για συγχωνεύσεις.
Ναι, ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε στο πλευρό κάθε κλάδου και σωματείου που επιστρατεύεται, δεν εξετάζουμε ποια παράταξη έχει την πλειοψηφία, δεν κρατάμε αποστάσεις ούτε πυροβολούμε, δεν αντιμετωπίζουμε τη διαφορετική πολιτική άποψη ως μεταδοτική ασθένεια, δεν έχουμε καμιά σχέση με τους «συνεπείς» που διαλέγουν να κάνουν τη συγκέντρωσή τους αλλού, στην Ομόνοια μην τυχόν και μολυνθούν από τους επιστρατευμένους καθηγητές. Ήμασταν δίπλα στη Χαλυβουργία, δεν εξετάσαμε τα πολιτικά φρονήματα του σωματείου της ούτε τι μάχες είχε δώσει το προηγούμενο διάστημα και ούτε διανοηθήκαμε καν να χαρούμε με την ήττα των εργατών !
Ναι, είμαστε εκείνοι που παλεύουμε ώστε τα συνδικάτα να πάψουν να αποτελούν αντικείμενο εργαλειακής χρήσης από τους κομματικούς σχεδιασμούς, που εργαζόμαστε για συνδικάτα που να υπηρετούν τα συμφέροντα των εργαζομένων και όχι των επιτελείων.
Ναι, είμαστε εκείνοι που κόντρα σε όλα τα κυβερνητικά – κομματικά – συνδικαλιστικά επιτελεία, αναστατώσαμε την εκπαίδευση και την κοινωνία με τη μεγάλη απεργία της ΟΛΜΕ του ’88 στις εξετάσεις (που κατέκτησε 25% αυξήσεις στους μισθούς καθηγητών ΚΑΙ δασκάλων), της ΟΛΜΕ του ’90 στις εξετάσεις, με τη δίμηνη απεργία της ΟΛΜΕ το ’97 και τη δεκατριήμερη προδομένη απεργία των δασκάλων, είμαστε εκείνοι που ματώσαμε και δακρύσαμε στις μάχες έξω από τα εξεταστικά το ’98, που ανοίξαμε το δρόμο στην απεργία του 2006. Είμαστε με την μετωπική αντιπαράθεση και όχι με τη συμβολική διαμαρτυρία και γι’ αυτό είμαστε εδώ για να μοιραστούμε τον πόνο στην ήττα και τη χαρά στη νίκη (και όχι το αντίθετο). Οι υπόλοιποι μπορούν να απολαύσουν τη μιζέρια του συμβιβασμένου, συμβολικού και κομματικού/γραφειοκρατικού συνδικαλισμού.
Ναι, είμαστε εκείνοι που λέμε, ότι χρειάζεται σήμερα, περισσότερο από ποτέ, ένα πλατύ κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο σύγκρουσης και ανατροπής, είμαστε εμείς που εργαζόμαστε γι’ αυτό, που θεωρούμε ότι πια, μόνο από κάτω μπορεί να οικοδομηθεί και ότι οι αριστερές ηγεσίες που πολεμάνε σήμερα είτε την ανάγκη του μετώπου είτε την ανάγκη της σύγκρουσης είτε και τα δύο, διαπράττουν πολιτικό έγκλημα σε βάρος του εργαζόμενου λαού.
Δύναμη στα αδέλφια μας της δευτεροβάθμιας. Κοινός αγώνας για να σπάσει η επιστράτευση.
Η μεζούρα που έβαλε η πλειοψηφία του ΔΣ της ΟΛΜΕ (ΠΑΣΚ/ΔΑΚΕ/ΣΥΝΕΚ) με το ερώτημα και πολύ περισσότερο με την πρωτοφανή ερμηνεία του «δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις» με την πρωτοφανή πρόσθεση λευκών και κατά, έβαλε πραξικοπηματικά τέλος στο κίνημα των καθηγητών. Αυτή η μεζούρα δεν μπορεί να μετρήσει αν το ρεύμα ανυπακοής ήταν πλειοψηφικό ή μειοψηφικό στις ΓΣ των ΕΛΜΕ. Αυτό δεν θα το μάθουμε ποτέ. Ωστόσο, για πρώτη φορά στην ιστορία αυτής της χώρας, καταγράφηκε στην ολομέλεια προέδρων, μια μεγάλη μειοψηφία σε ένα συνδικάτο που επιχειρεί να αμφισβητήσει την επιστράτευση και αυτό είναι σημαντική παρακαταθήκη. Σε κάθε άλλη περίπτωση, το επιστρατευμένο συνδικάτο έληγε την απεργία την ίδια στιγμή χωρίς κανείς να κατηγορήσει κανέναν (ναυτεργάτες, ΜΕΤΡΟ, ΟΤΑ, κλπ.) : σπάσιμο της επιστράτευσης σημαίνει φυλακή και απόλυση για να μην ξεχνιόμαστε, πρόκειται για πολιτική αντιπαράθεση ζωής ή θανάτου που κανένα σωματείο δεν την έχει τολμήσει έως τώρα.
Τάξη επικρατεί πάνω από την εκπαίδευση. Οι παλλόμενες αίθουσες των γενικών συνελεύσεων άδειασαν, η φλόγα έσβησε και οι μαχητές αποχώρησαν από το προσκήνιο ηττημένοι. Οι εκπαιδευτικοί, επιστρατευμένοι, απογοητευμένοι, προβληματισμένοι, βυθισμένοι στην σχολική καθημερινότητα και τα επιτελεία μαζεύουν κέρδη και ζημιές. Να μια βολική εικόνα για την κυβέρνηση, τα αργυρώνητα δημοσιογραφικά θεωρεία, τον κατεστημένο γραφειοκρατικό συνδικαλισμό.
Τι ανόητοι ! Η ανακούφιση και η χαιρεκακία τους, δεν τους αφήνει να δουν ότι πρόκειται για μια τάξη χτισμένη στην άμμο. Η καταστροφή του δημόσιου σχολείου και της ζωής μας θα ξεσηκώσει πάλι θύελλες, θα γεμίσει τους δρόμους και τις συνελεύσεις. Εδώ και τώρα, να συζητήσουμε, να βρούμε τρόπους κοινής δράσης και αντίστασης, να σηκώσουμε ξανά τις σημαίες !
Γιατί οι ηττημένοι του σήμερα θα είναι οι νικητές του αύριο !
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με μόνο 65Є εγγραφή - έως 17 Απριλίου
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής (ΕΛΜΕΠΑ) με μόνο 50Є εγγραφή- αιτήσεις ως 17/4
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
Proficiency και Lower μόνο 95 ευρώ σε 2 μόνο ημέρες στα χέρια σας (ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση!)
ΕΥΚΟΛΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ και ΙΤΑΛΙΚΩΝ για εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις άμεσα
