Alfavita Newsroom Ατιμωρησία είναι η λέξη που μου έρχεται στο μυαλό. Οχτακόσιοι νεκροί Παλαιστίνιοι. Οχτακόσιοι. Είναι πολλοί περισσότεροι από το διπλάσιο του συνολικού αριθμού των νεκρών της πτήσης MH17 της Malaysian Airlines πάνω από την Ουκρανία. Ακόμα κι αν αναφερόμαστε μόνον στους "αθώους" νεκρούς -δηλαδή όχι στους μαχητές της Χαμάς, στους νεαρούς συμπαθούντες προς αυτήν ή στους διεφθαρμένους αξιωματούχους της με τους οποίους οι Ισραηλινοί σε εύθετο χρόνο θα πρέπει να συνομιλήσουν-, οι γυναίκες και τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι που έχουν σφαγιαστεί στη Γάζα είναι πολλοί περισσότεροι από τον συνολικό αριθμό των θυμάτων της πτήσης MH17.
Και υπάρχει κάτι πολύ περίεργο σε σχέση με τις αντιδράσεις μας απέναντι σ' αυτούς τους δύο εξοργιστικούς απολογισμούς θανάτου. Στη Γάζα κάνουμε έκκληση για εκεχειρία, αλλά και για να επιτραπεί στους Παλαιστίνιους να κηδέψουν τους νεκρούς τους στις πνιγηρές φτωχογειτονιές της πόλης, την ώρα που δεν μπορούμε ούτε έναν ανθρωπιστικό διάδρομο να ανοίξουμε για τους τραυματίες. Για τους επιβάτες της πτήσης MH17 απαιτούμε -αμέσως- πρέπουσα ταφή και μέριμνα για τους συγγενείς των νεκρών. Καταριόμαστε αυτούς που άφησαν πτώματα να κείτονται στα χωράφια της ανατολικής Ουκρανίας, αν και πολλά πτώματα κείτονταν ίσως για λιγότερο χρόνο, κάτω από έναν ουρανό που μοιάζει με φούρνο, στη Γάζα.
Αντίστροφες αναλογίες
Ίσως επειδή -κι αυτό το διαπιστώνω σταδιακά εδώ και χρόνια- δεν νοιαζόμαστε τόσο πολύ για τους Παλαιστίνιους, έτσι δεν είναι;
Δεν νοιαζόμαστε ούτε για την ισραηλινή κατοχή, η οποία είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο, εξαιτίας του μεγάλου αριθμού των αμάχων που ο ισραηλινός στρατός έχει σκοτώσει. Ούτε για εκείνο το ζήτημα, (δηλαδή) τις ικανότητες της Χαμάς. Φυσικά, Θεός φυλάξοι τι θα συνέβαινε αν τα αριθμητικά στοιχεία (για τις απώλειες) ήταν αντίστροφα. Αν δηλαδή είχαν σκοτωθεί 800 Ισραηλινοί και μόνον 35 Παλαιστίνιοι. Νομίζω πως ξέρω ποια θα ήταν η αντίδρασή μας.
Θα το αποκαλούσαμε -δικαίως- σφαγή, θηριωδία, έγκλημα για το οποίο οι φονιάδες πρέπει να λογοδοτήσουν. Ναι, η Χαμάς θα έπρεπε να λογοδοτήσει κι αυτή. Αλλά πώς είναι δυνατόν οι μόνοι εγκληματίες που ψάχνουμε σήμερα να είναι οι άνδρες που πυροδότησαν έναν -ίσως δύο- πυραύλους εναντίον ενός αεροπλάνου πάνω από την Ουκρανία;
Αν ο αριθμός των Ισραηλινών νεκρών ισούνταν με εκείνον των Παλαιστινίων -και επιτρέψτε μου να επαναλάβω, δόξα τω Θεώ αυτό δεν συμβαίνει-, υποψιάζομαι ότι οι Αμερικανοί θα έπρεπε να προσφέρουν κάθε στρατιωτική υποστήριξη σε ένα Ισραήλ που κινδυνεύει από "υποστηριζόμενους από το Ιράν τρομοκράτες". Θα ήταν απαιτητικό το αίτημά μας να μας παραδώσει η Χαμάς τα τέρατα που εκτόξευσαν πυραύλους κατά του Ισραήλ και οι οποίοι, παρεμπιπτόντως, προσπάθησαν να πλήξουν αεροσκάφη στο αεροδρόμιο Μπεν Γκουριόν του Τελ Αβίβ. Αλλά εμείς δεν κάνουμε τίποτε απ' όλα αυτά. Διότι εκείνοι που έχασαν την ζωή τους (στη Γάζα) είναι ως επί το πλείστον Παλαιστίνιοι.
Το όριο;
Περισσότερες ερωτήσεις για τη συνέχεια. Ποιο είναι το όριο για τους θανάτους Παλαιστίνιων πριν υπάρξει κατάπαυση του πυρός; Οκτακόσιοι; Οκτώ χιλιάδες; Θα μπορούσαμε να έχουμε έναν πίνακα βαθμολογίας; Τη συναλλαγματική ισοτιμία για τους νεκρούς; Ή μήπως απλώς περιμένουμε μέχρι η στάθμη του αίματος να αυξηθεί τόσο ώστε να πούμε αρκετά, ώς εδώ και μη παρέκει ακόμα και για έναν πόλεμο του Ισραήλ. Λες και δεν τα έχουμε δει όλα αυτά στο παρελθόν.
Από τη σφαγή των Αράβων χωρικών από τον νέο στρατό του Ισραήλ το 1948, όπως έχει περιγραφεί από τους Ισραηλινούς ιστορικούς (σ.σ.: βλέπε Ilan Pappe "Η Ιστορία της Σύγχρονης Παλαιστίνης"), ώς τη Σάμπρα και τη Σατίλα (τα παλαιστινιακά στρατόπεδα προσφύγων στον Λίβανο), όταν οι Λιβανέζοι Χριστιανοί σύμμαχοι του Ισραήλ δολοφόνησαν πάνω από 1.700 ανθρώπους το 1982 και τα ισραηλινά στρατεύματα απλώς παρακολουθούσαν.
Από τη σφαγή στην Κανά (χωριό του νοτίου Λιβάνου) των Λιβανέζων Αράβων μέσα στη βάση του ΟΗΕ το 1996 -ναι, πάλι ο ΟΗΕ...- ώς μια άλλη, μικρότερης κλίμακας τρομερή δολοφονία, πάλι στην Κανά, δέκα χρόνια αργότερα (κατά την ισραηλινή εισβολή του 2006). Και ούτω καθεξής. Μέχρι πιο πρόσφατα, στις μαζικές δολοφονίες αμάχων στον πόλεμο της Γάζας του 2008-09.
Και μετά τη Σάμπρα και Σατίλα έγιναν διεθνείς έρευνες, και μετά την Κανά υπήρξε μια έρευνα, και μετά τη Γάζα το 2008-09, υπήρξε επίσης διεθνής έρευνα. Δεν θυμόμαστε την βαρύτητά της, κάπως ελαφρότερη φυσικά, όταν ο δικαστής Goldstone έβαλε τα δυνατά του για να την αποκηρύξει καθώς -σύμφωνα με Ισραηλινούς φίλους μου- δέχθηκε έντονες προσωπικές πιέσεις.
Το ίδιο έργο
Με άλλα λόγια, έχουμε ξαναβρεθεί εδώ. Στον ισχυρισμό ότι μόνον "τρομοκράτες" ευθύνονται για εκείνους που σκοτώνει η Χαμάς και πως μόνον "τρομοκράτες" ευθύνονται για εκείνους τους οποίους σκοτώνει το Ισραήλ (οι "τρομοκράτες" της Χαμάς, φυσικά). Και στον μόνιμο ισχυρισμό, που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά και ξανά, ότι το Ισραήλ έχει υιοθετήσει τα υψηλότερα πρότυπα από οποιονδήποτε άλλο στρατό στον κόσμο και ως εκ τούτου δεν θα βλάψει ποτέ πολίτες. Να υπενθυμίσω εδώ τους 17.500 νεκρούς της ισραηλινής εισβολής του 1982 στον Λίβανο, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν άμαχοι. Τα έχουμε ξεχάσει όλα αυτά;
Και εκτός από την ατιμωρησία, η λέξη βλακεία μού έρχεται στο μυαλό. Θα ξεχάσω εδώ τους διεφθαρμένους Άραβες και τους φονιάδες του ISIS και τους χονδρέμπορους μαζικών δολοφονιών του Ιράκ και της Συρίας. Ίσως η αδιαφορία τους για την «Παλαιστίνη» πρέπει να είναι αναμενόμενη. Δεν ισχυρίζονται ότι αντιπροσωπεύουν τις αξίες μας.
Τι θα κάνουμε όμως με τον Τζον Κέρι, τον υπουργό Εξωτερικών του Ομπάμα, ο οποίος μας είπε την περασμένη εβδομάδα ότι τα «βαθύτερα ζητήματα» του ισραηλινο-παλαιστινιακού πολέμου πρέπει να αντιμετωπιστούν; Τι στο καλό έκανε όλο τον χρόνο πέρυσι, όταν ισχυριζόταν ότι επρόκειτο να προωθήσει μια ειρήνη στην Μέση Ανατολή σε διάστημα 12 μηνών; Δεν έχει συνειδητοποιήσει γιατί οι Παλαιστίνιοι βρίσκονται στη Γάζα;
Τέλος στην ατιμωρησία
Η αλήθεια είναι ότι πολλές εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι σε όλο τον κόσμο -θα ευχόμουν να μπορούσα να πω εκατομμύρια- θέλουν να μπει τέλος στην ατιμωρησία, τέλος σε εκφράσεις του τύπου «δυσανάλογες απώλειες». Δυσανάλογες ως προς τι; Οι γενναίοι Ισραηλινοί αισθάνονται κι αυτοί το ίδιο. Γράφουν γι' αυτό. Να ζήσει η ισραηλινή εφημερίδα «Χααρέτζ». Στο μεταξύ, ο αραβικός, μουσουλμανικός κόσμος, εξοργίζεται όλο και περισσότερο. Κι εμείς θα πληρώσουμε το τίμημα.
* Δημοσιεύτηκε στη βρετανική εφημερίδα The Independent
Μετάφραση - επιμέλεια: ΝΙΚΟΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ
Πηγή: ΑΥΓΗ
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Σχολεία: Αλλάζουν οι ώρες αποχώρησης των μαθητών
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με μόνο 65Є εγγραφή - έως 24 Απριλίου
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής (ΕΛΜΕΠΑ) με μόνο 50Є εγγραφή- αιτήσεις ως 24/4
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
Proficiency και Lower μόνο 95 ευρώ σε 2 μόνο ημέρες στα χέρια σας (ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση!)
ΕΥΚΟΛΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ και ΙΤΑΛΙΚΩΝ για εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις άμεσα
