...κι οι βαρκούλες αρμενίζανε!

Ήταν τότε που ο Γιώργος Παπανδρέου, ως πρωθυπουργός της χώρας, από το Καστελόριζο, επιλέγοντας για φόντο τις βαρκούλες που αρμενίζανε, μας ανακοίνωσε την υπαγωγή της Ελλάδας στη δίνη των Μνημονίων.

Ήταν τότε που η εγχώρια πλουτοκρατία, οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι, οι εργολάβοι, έθεταν σε εφαρμογή το σχέδιό τους για τη μεταβίβαση των βαρών της καπιταλιστικής κρίσης - της δικής τους κρίσης - πάνω στις πλάτες του ελληνικού λαού.

Όπως μας είπαν τότε οι κυβερνώντες και τα φερέφωνά τους, για τα μνημονιακά μαρτύρια του ελληνικού λαού (που συνεχίζονται ακατάπαυστα και που μέσα από αυτά προωθούνται όλα τα αντιδραστικά μέτρα που είχαν προσχεδιάσει εδώ και χρόνια αλλά μέχρι τώρα δεν τολμούσαν να εφαρμόσουν), έφταιγε ότι τα «σπρεντς» είχαν φτάσει τις 600 μονάδες...

Αλλά σήμερα, πέντε χρόνια μετά - και μετά από τόση «σωτηρία» - τα «σπρεντς» είναι στις... 1.335 μονάδες!

Μας είχαν πει, τότε, πως η πολιτική τους στόχευε στη μείωση του χρέους, επειδή το χρέος είχε φτάσει στο 125% του ΑΕΠ.

Αλλά σήμερα, πέντε χρόνια μετά - και μετά από τόση «σωτηρία» - το χρέος είναι στο... 175% του ΑΕΠ!

Τότε, όμως, το καθεστώς που γεννάει Μνημόνια, μας είπε και μια αλήθεια:«Βρισκόμαστε σε μια δύσκολη πορεία, μια νέα Οδύσσεια για τον Ελληνισμό», ήταν τα λόγια του Παπανδρέου.

Πράγματι. Αλλά με την εξής διαφορά: Για τον Οδυσσέα υπήρξε Ιθάκη. Για τον ελληνικό λαό εφόσον αυτή πορεία συνεχίζεται, υπάρχει μια αέναη «Οδύσσεια». Δεν υπάρχει Ιθάκη. Υπάρχουν μόνο Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες.

Οι κυβερνώντες από Παπανδρέου και Παπαδήμο, μέχρι Σαμαρά και Βενιζέλο, μας είπαν τότε: Ζήστε χωρίς μισθούς, χωρίς συντάξεις, χωρίς δουλειά, χωρίς θέρμανση, χωρίς ελπίδα, και εκεί κατά το 2057 (σύμφωνα με τις δανειακές συμβάσεις και με τα PSI), το χρέος - που άλλοι το δημιούργησαν και ο λαός το πληρώνει - θα ξαναπάει στο 125% του ΑΕΠ!

Προσέξτε, δηλαδή, τι μας είπαν:

Ότι ο ελληνικός λαός - αν και εφόσον «όλα πάνε καλά» - εκείνο που έχει να περιμένει… πέντε δεκαετίες μετά από το διάγγελμα του Παπανδρέου, είναι ότι οι «σωτήρες» θα τον έχουν ξαναγυρίσει στην ίδια θέση που ήταν το 2010! Στην ίδια κατάσταση!

Προσέξτε: Μετά από τόσα μνημόνια, τόσους εφαρμοστικούς, τόσα μεσοπρόθεσμα, τόσες περικοπές, τόσες κλοπές, τόσα λουκέτα, τόση ανεργία, τόση δυστυχία, εκείνο που μας «υποσχέθηκαν» ήταν ότι αφού θα μας έχουν λεηλατήσει, αφού θα μας έχουν εξαθλιώσει, αφού θα μας έχουν μετατρέψει σε κανονικούς είλωτες, έτσι, λεηλατημένους, εξαθλιωμένους και είλωτες, με κατεστραμμένες δυο γενιές Ελλήνων, η Ελλάδα θα έχει οδηγηθεί στο ίδιο σημείο απ' όπου ξεκίνησαν τα μαρτύρια!

Αυτός είναι ο δρόμος τους, ο «μονόδρομός» τους. Αυτή είναι η «ευεργεσία» και η «σωτηρία»: Η… υπόσχεση πως μέσα από αυτή την πολιτική, στις 23 Απρίλη του... 2057 θα έχουμε επιστρέψει στο... Καστελόριζο!

Όμως, τα πράγματα είναι πλέον ξεκάθαρα - και για να μην κοροϊδευόμαστε:

• Αν μετονομάσουμε αυτούς που έσκαψαν την τάφρο για τον ελληνικό λαό σε «θεσμούς»,
• αν διαπραγματευόμενοι και όχι αρνούμενοι την τάφρο,
• αν πληρώνοντας «αέναα» και στο «διηνεκές» όπως λέει ο Βαρουφάκης τα χρέη της ολιγαρχίας,
• αν βαφτίζοντας τις δανειακές συμβάσεις σαν «γέφυρα»,
• αν μετονομάζοντας τα χαράτσια και τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου σαν «πατριωτισμό»,
• αν αναγορεύοντας την παγιοποίηση της χρεοκοπίας και την φτωχοποίηση σε «έντιμο συμβιβασμό»,

αν – με δυο λόγια - επιτρέψουμε να συνεχίζεται πάνω – κάτω το ίδιο «έργο» και παραιτηθούμε από το αίτημα της πλήρους, οριστικής, άμεσης, αδιαπραγμάτευτης κατάργησης και αποκατάστασης των εγκλημάτων του Μνημονίου, τότε ένα είναι απολύτως βέβαιο:

Το όποιο διάγγελμα στις 23 Απρίλη του απώτερου μέλλοντος, δεν θα είμαστε εδώ για να το απολαύσουμε. Γιατί στο μεταξύ θα έχουμε γονατίσει σε σημείο αφανισμού. Κι εμείς (σίγουρα), αλλά και τα παιδιά μας, και το Καστελόριζο και η Ελλάδα ολόκληρη.

Πηγή: enikos.gr