Thumbnail
Ακόμα και οι ιδρυτικές αρχές της Ε.Ε. δε συνάδουν με αυτό το όργιο αυταρχισμού που υπάρχει σε κάθε όργανο της Ε.Ε εδώ και δεκαετίες

«Όποιος φοβάται τους άλλους,
γίνεται δούλος χωρίς να το καταλάβει»
Αντισθένης

Ο Σαίξπηρ είχε πει ότι οι  δειλοί άνθρωποι πεθαίνουν χιλιάδες φορές πριν το θάνατό τους. Αυτή την ατάκα την είχα ακούσει πριν πολύ καιρό σε μια θεατρική παράσταση και από τότε, σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία, την έβλεπα συνεχώς μπροστά μου. Από το 2010 και μετά ο φόβος φιλοδοξούσε να πάρει τη θέση κάθε επιχειρήματος και η πολιτική εξελισσόταν σε ένα περίεργο μείγμα  φόβου, τρομοκρατίας και καταστολής. Κανένα όραμα, καμία ελπίδα, μόνο φόβος. Ο φόβος είναι ίσως το πιο αποτελεσματικό συναίσθημα σε εμπόλεμες περιόδους. Εξουδετερώνει τον αντίπαλο πριν τη μάχη. Χτίζει ένα μύθο γύρω από το άγνωστο σε στιγμές που η κανονικότητα σταματά και το αύριο μοιάζει να απειλεί το, μέχρι πρότινος,  γνωστό σήμερα ... 

Ο Αννίβας κατά την πορεία του προς την Ρώμη κάποια στιγμή  παγιδεύτηκε μεταξύ της θάλασσας και ενός έλους, ενώ οι Ρωμαϊκές λεγεώνες τον πλησίαζαν. Δεν υπήρχε πισωγύρισμα καθώς οι Ρωμαίοι του είχαν κλείσει τη μοναδική διέξοδο. Αλλά ο Αννίβας ήξερε ότι παρά τη δυσκολία μπορούσε να νικήσει… Ξαφνικά μέσα στο βράδυ οι Ρωμαίοι είδαν χιλιάδες φωτιές με απρόβλεπτη πορεία  να έρχονται κατά πάνω τους. Τράπηκαν σε φυγή μπροστά στο άγνωστο που ερχόταν κατά πάνω τους. Όταν κατάλαβαν τι είχε συμβεί ήταν αργά, τα καμένα βουβάλια που τρέχανε προς το μέρος τους αν και δεν προλάβανε ποτέ να τους φτάσουν και να τους απειλήσουν είχαν ανοίξει το δρόμο και ο Αννίβας είχε ξεφύγει. Ο φόβος κατάφερε να κερδίσει. 

Η ιστορία μας έχει διδάξει για την αποτελεσματικότητα της πρακτικής του  εκφοβισμού. Αυτή τη στιγμή ζούμε μία ακόμη μάχη που δίνεται με την στρατηγική του φόβου. Απειλές, κλειστές τράπεζες και τα ΜΜΕ από το πρωί μέχρι το βράδυ να απειλούν το λαό με τον πιο χυδαίο τρόπο.  Αλλά γιατί όλα αυτά σε μία μικρή χώρα σαν την Ελλάδα που αποτελεί το 2% του Ευρωπαϊκού ΑΕΠ; Γιατί όλοι οι παράγοντες του πλανήτη με αφορμή ένα δημοψήφισμα απευθύνουν καθημερινά διαγγέλματα στον ελληνικό λαό;  Γιατί είμαστε τόσο μεγάλο πρόβλημα;

Η πρώτη απάντηση είναι ότι οι Έλληνες βάζουν στο τραπέζι κάτι που οι ηγέτες της Ε.Ε από δεκαετίες έχουν ξεχάσει και ελπίζανε ότι είχε εξαφανιστεί.. Το βασικό αίτημα και τελικά κατάκτηση της Γαλλικής επανάστασης, όπως αυτό αποτυπώνεται σε όλα τα συντάγματα: τη λαϊκή κυριαρχία και την πολιτική της εμπλοκής των μαζών, με μία λέξη τη Δημοκρατία. Η σημερινή Ευρώπη καθημερινά πασχίζει να αποδείξει ότι  πλέον δεν έχει καμία σχέση με τις αξίες του διαφωτισμού. Ακολουθώντας τα βήματα του νεοφιλελευθερισμού έχει εξελιχθεί σε ό,τι πιο βάρβαρο και ολοκληρωτικό έχει δει αυτό το κομμάτι του πλανήτη μετά το ναζισμό. 
Ξέρω κάποιοι θα πείτε: «μα έχει κανόνες και αυτοί πρέπει να τηρούνται». Απαντώντας μέσα από τη σκέψη του Μοντεσκέ, οι αξίες του διαφωτισμού δεν είναι η επιβολή, ο εκβιασμός  και η καταστολή, αλλά η αλληλεγγύη, η συναίνεση και η δικαιοσύνη που ως βάση έχουν το κοινωνικό συμβόλαιο που διαμορφώνεται με τη συμμετοχή των λαών. 

Ακόμα και οι ιδρυτικές αρχές της Ε.Ε. δε συνάδουν με αυτό το όργιο αυταρχισμού που υπάρχει σε κάθε όργανο της Ε.Ε εδώ και δεκαετίες . Το δημοκρατικό έλλειμα της Ε.Ε. δεν είναι κάτι καινούργιο, ακόμα και η ίδια η ΕΕ το αναγνώριζε σε κάθε της συνθήκη. Το θέμα, όμως, είναι ότι πλέον αυτό δεν αναγνωρίζεται ως πρόβλημα, αλλά ως το λογικό και ορθό. Οι τεχνοκράτες και οι λογικές διακυβέρνησης είναι το νέο αντιδημοκρατικό Ευρωπαϊκό καθεστώς που πρέπει να νικήσουμε. Το να ξαναμπαίνουν οι λαοί λοιπόν στο προσκήνιο, παίρνοντας αποφάσεις αλλά και την κατάσταση στα χέρια τους, είναι σίγουρα κάτι τρομακτικό και μη ανεκτό από την αυταρχική Ευρώπη που με τόσο κόπο κατάφερε τόσα χρόνια να τους έχει φιμωμένους. 

Η δεύτερη απάντηση είναι ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. με το πρόγραμμά του, ένα πρόγραμμα που αν και βρίσκεται στο όριο της Κεϋνσιανής διαχείρισης, χαλάει μια ομόφωνη απάντηση στο ερώτημα της κρίσης. Είναι η πρώτη (και άρα επικίνδυνη) φωνή που προτείνετε μια διαφορετική διαχείριση της κρίσης και όχι μόνο λιτότητα. Μία πρόταση που λαμβάνει υπ’όψιν μια στοιχειώδη κοινωνική συνοχή. Δεν μιλάμε δηλαδή για κανένα επαναστατικό σχέδιο, αλλά ένα  σχέδιο που αν και βρίσκεται σε αστικά πλαίσια  δεν μπορεί να είναι ανεκτό. Γιατί;

Εδώ ο λόγος είναι ξεκάθαρα πολιτικός, ότι δε γίνεται ένα κόμμα της «νέας αριστεράς», ενός ισχνού πολιτικού ρεύματός στην Ευρώπη, να είναι ο αντίπαλος πόλος για τη  διαχείριση της κρίσης, ακόμα και αν η πρόταση του είναι ξεκάθαρα σε αστικό πλαίσιο.  Δεν μπορεί, λοιπόν, η Ελλάδα να είναι παράδειγμα ότι τα πράγματα μπορούν να πάνε και αλλιώς.. Πρέπει να ταπεινωθεί, να παραιτηθεί, να ηττηθεί ή να  δώσει λευκή επιταγή στους δανειστές. 
Την Κυριακή λοιπόν δεν ψηφίζουμε απλά μια πρόταση, ψηφίζουμε αν ο Ελληνικός λαός θα ανοίξει προοπτικές για τον ίδιο αλλά και για όλο τον κόσμο, θα νικήσει το φόβο και θα ανοίξει μια νέα σελίδα στην Ελληνική και Ευρωπαϊκή ιστορία ή αν θα πει ένα ναι στην πλήρη υποδούλωση και φτωχοποίησή του. 
Κάποιες γενιές απλά περνούν από αυτόν τον πλανήτη, κάποιες του δίνουν μορφή. Εμείς δεν είχαμε την τύχη απλά να περάσουμε. Ας δώσουμε λοιπόν τη μορφή της ελπίδας, της αλληλεγγύης, της περηφάνειας και της αξιοπρέπειας αντί του φόβου της μιζέριας και της δουλικότητας.
Ξέρω δεν είμαστε όλοι το ίδιο και το 1941 κάποιοι πήγαν για διακοπές στο Καΐρο, κάποιοι συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς, γιατί το κόστος της αντίσταση θα ήταν μεγάλο, και κάποιοι πολέμησαν.  Ο σπόρος της αντίστασης από τότε ρίζωσε στην ελληνική κοινωνία, όπως και αυτός του δοσιλογισμού, και την επόμενη Κυριακή θα κάνουν ξανά την εμφάνισή τους. Την Κυριακή, λοιπόν, θα ξημερώσει η ιστορία και ένα νέο κεφάλαιο για τον Ελληνικό λαό θα ανοίγει.  Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία. Ας κλείσουμε τις τηλεοράσεις, το νέο όπλο του φόβου και θα νικήσουμε. 

Αυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό,
αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτου απ’ τα ξένα βήματα,
αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο,
αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο.

Γ. Ρίτσος

Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα

Εσείς γνωρίζετε τι σημαίνει «νείρομαι»;

Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με μόνο 65Є εγγραφή - έως 24 Απριλίου

Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής (ΕΛΜΕΠΑ) με μόνο 50Є εγγραφή- αιτήσεις ως 24/4

2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη

Proficiency και Lower μόνο 95 ευρώ σε 2 μόνο ημέρες στα χέρια σας (ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση!)

ΕΥΚΟΛΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ και ΙΤΑΛΙΚΩΝ για εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις άμεσα

Google news logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Google News Viber logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Viber

σχετικά άρθρα

oplosxoleio
Ασύλληπτο! Οι εκπαιδευτικοί μπορούν να φέρουν οπλισμό στο σχολείο, σύμφωνα με νόμο που ψήφισε η Βουλή
Ο νόμος προβλέπει προϋποθέσεις: Οι εκπαιδευτικοί που επιθυμούν να φέρουν οπλισμό πρέπει, μεταξύ άλλων, να περάσουν πρώτα 40 ώρες «βασικής εκπαίδευσης...
Ασύλληπτο! Οι εκπαιδευτικοί μπορούν να φέρουν οπλισμό στο σχολείο, σύμφωνα με νόμο που ψήφισε η Βουλή
ΔΑΣΚΑΛΑ
Τοξικό το κλίμα στα σχολεία λίγο πριν διακοπές του Πάσχα λόγω των πιέσεων του υπουργείου Παιδείας
Ένας μεγάλος αριθμός εκπαιδευτικών βιώνει υψηλή ή μεσαία συναισθηματική εξάντληση, ενώ καταγράφεται επίσης ότι ένα ακόμη μεγαλύτερο τμήμα...
Τοξικό το κλίμα στα σχολεία λίγο πριν διακοπές του Πάσχα λόγω των πιέσεων του υπουργείου Παιδείας
10 γυμνασιο παπαγου
Τεράστια επιτυχία: Το «ψηφιακό» Υπουργείο άφησε 345 μαθητές με κενά εκπαιδευτικών από την αρχή της χρονιάς ως τώρα!
Λήγει το σχολικό έτος κι ακόμα να καλύψουν τα κενά -και μάλιστα στην Αθήνα, στου Παπάγου! Στα «κάγκελα» οι γονείς...
Τεράστια επιτυχία: Το «ψηφιακό» Υπουργείο άφησε 345 μαθητές με κενά εκπαιδευτικών από την αρχή της χρονιάς ως τώρα!
w29-81121enisxytikhdidaskalia.jpg
Ενισχυτική Διδασκαλία: Πώς ένας απαραίτητος θεσμός για τους μαθητές κατέληξε σε «πρεκαριάτο» για τους εκπαιδευτικούς...
Το πρεκαριάτο, από το λατινικό precarious (που σημαίνει αβέβαιος, ανασφαλής), είναι όρος που εμφανίζεται από τη δεκαετία του '80 για τα σύγχρονα...
Ενισχυτική Διδασκαλία: Πώς ένας απαραίτητος θεσμός για τους μαθητές κατέληξε σε «πρεκαριάτο» για τους εκπαιδευτικούς...